فرآوری چرم هنری: تاریخچه، تکنیک ها و ویژگی ها

2024 نویسنده: Sierra Becker | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-26 04:50

چرم یک ماده طبیعی و سازگار با محیط زیست است که در کار انعطاف پذیر است. این نرم، دلپذیر در لمس، با دوام است. کار با آن به شما این امکان را می دهد که خلاقیت خود را نشان دهید و از چیزهای غیر ضروری و قدیمی محصولات منحصر به فردی ایجاد کنید. در این مقاله به این خواهیم پرداخت که پردازش چرم هنری چیست.

انواع مواد

انواع زیر وجود دارد:

1. چرم اصل از فرآوری پوست حیوان تولید می شود، ساختاری فیبری دارد.
2. چرم مصنوعی به صورت صنعتی از مواد پلیمری تولید می شود.
3. Velor یکی از انواع چرم کرومی است که در سطح خارجی آسیب دیده است. در نتیجه، زیر جیر در سمت اشتباه قرار می گیرد.
4. لایکا چرمی با خاصیت شکل پذیری و نرمی است. از پوست گاو، گوسفند و بز کوچک درست می‌شود.
5. جیر - چرم ساخته شده از پوست گوزن، آهو یا بز وحشی با دباغی چربی. دارای مخملیسطح و نرمی، در سمت جلو دارای یک شمع مخملی کوتاه است.
6. Opoek - چرم نرم بسیار الاستیک. ساخته شده از پوست گوساله های تازه متولد شده.
7. رشد پوست حیوان جوان است. با این حال، به اندازه گوساله انعطاف پذیر نیست، زیرا حیوان دیگر از شیر تغذیه نمی کند، بلکه از غذاهای گیاهی تغذیه می کند.
8. Saffiano - ساخته شده از پوست کمی سوخته بز. این بسیار نرم و نازک است، در رنگ های مختلف موجود است.
9. Chevret - پوستی متراکم و در عین حال الاستیک. تولید شده توسط دباغی کروم از پوست گوسفند. ضخامت آن از 0.6 تا 1.2 میلی متر متغیر است.
10. Chevro یک چرم متراکم و نرم است که از پوست بز با دباغی کروم ساخته شده است. دارای الگوی غیرعادی است و ضخامت آن بین 0.4 تا 1 میلی متر است.
11. پوست خزندگان - الگوی منحصر به فرد، کیفیت بالا و هزینه بالا.

هنر چرم چیست؟

این ماده ای است که یکی از اولین مواردی است که توسط مردم تمام شد. طبیعتاً در ابتدا برای مصارف خانگی استفاده می شد. بعدها تکنیک های تزیینی تزئینی مانند حکاکی و کاربردی ظاهر شد. حتی پس از کشف بافندگی، چرم همچنان ماده اصلی برای ساخت کمربند، کیف، زره و کفش است.

سه مرحله اصلی پانسمان وجود دارد. پس از انجام کارهای مقدماتی - پوست گیری و تمیز کردن، پوست به یک محصول نیمه تمام برنزه نشده تبدیل می شود که به آن پوست می گویند. بسته به اینکه نوع خاصی از چرم ساخته می شود، خواص ویژه ای دارد. پس از آن، ساختار ماده خام با دباغی ثابت می شود. مراحل تکمیل برای دادن انجام می شودبرهنه خواص فیزیکی، تکنولوژیکی و دیگر، و همچنین ظاهر مورد نظر.

فناوری فرآوری چرم در ملیت های مختلف ویژگی های خاص خود را دارد. هدف اصلی دباغی محافظت از پوست در برابر پوسیدگی و پوسیدگی بود. قدیمی ترین نوع فرآوری دباغی آلدئیدی است. این شامل حفظ پوست در دود ناشی از سوختن گیاهان است. عشایر آن را با چربی حیوانی آغشته می کردند و هندی ها مخلوطی از چربی و تخم مرغ را می مالیدند. پس از آن، مواد را با آب شسته و با سنگ های گرد ورز دادند. این راهی برای برنزه کردن چربی بود.

در اقوام شمالی و در هند این فرآیند با کمک جوشانده های گیاهی و سبزی انجام می شد. به این روش دباغی گیاهی می گویند. در کشورهای آسیایی از نوع متفاوتی استفاده می شد. دباغی آلوم با مخلوط کردن آرد، نمک، زرده تخم مرغ و آلومینیم آلوم انجام شد و سپس چرم با ترکیب به دست آمده درمان شد.

حقایق جالب

تاریخچه پردازش هنری چرم به دوران باستان باز می گردد.

مردم ابتدایی از پوست حیوانات برای محافظت از خود در برابر آب و هوای بد استفاده می کردند. با این حال، تحت تأثیر رطوبت و دما، دوام زیادی نداشتند. بنابراین، تنها چند مورد از این ماده تا به امروز باقی مانده است. با گذشت زمان، مردم شروع به پردازش پوست می کنند و عمر آن را افزایش می دهند. در حفاری مقبره های مصری، نقاشی های صخره ای قرن پنجم قبل از میلاد کشف شد. e.، که فرآیند پانسمان را نشان می دهد.

صنعتگران آن زمان شروع به ساختن ظروف، گونی، کفش، لباس از چرم کردند. پوسته های کشیده شده روی قاب به عنوان وسیله ای برای ناوبری عمل می کردند.عشایر بر اساس اصل مشابهی مسکن می ساختند و سپرها از چرم برای جنگجویان ساخته می شد. بعداً صنعتگران شروع به بهبود مهارت های خود کرده و خلاقانه به پردازش مواد نزدیک می شوند. در مقبره توت عنخ آمون لباس هایی با طلا دوزی شده، وسایل منزل تزئین شده با لوازم چرمی و… یافت شد.

رومیان در قرن اول قبل از میلاد ه. شروع به استفاده از چنین روش هایی برای پردازش پوست کرد که به آن اجازه می داد به عنوان پوست استفاده شود. آنها ورق ها را محکم کردند و شباهتی به کتاب ایجاد کردند. بعدها صحافی توسعه یافت. از قرن 10، جلدها با نقش برجسته، تمبر و حکاکی های هنری تزئین شده اند. تمام صحافی با تزئینات پوشیده شده بود. این ساده ترین اشکال هندسی، حیوانات، گیاهان و موارد دیگر را به تصویر می کشید.

با شکوفایی سبک گوتیک، تکنیک حکاکی رواج یافت. از نظر پیچیدگی متفاوت بود و فقط توسط صنعتگران واجد شرایط انجام شد. تا به امروز، محصولات باقی مانده از دوره گوتیک به عنوان شاهکارهای هنری در نظر گرفته می شود و در بهترین موزه های جهان نگهداری می شود.

در رنسانس، چنین تکنیکی از پردازش چرم هنری (عکس را می توانید در مقاله مشاهده کنید) به عنوان برجسته سازی نفیس رایج می شود. تصاویر برجسته از شخصیت های اساطیری بر روی اشیا تکثیر می شود. سبک باروک کاغذ دیواری ساخته شده از چرم را به مد می آورد. ابتدا در شمال آفریقا و بعداً در اسپانیا تولید شدند و در قرن هفدهم به طور گسترده در اروپا مورد استفاده قرار گرفتند. با ظهور کلاسیک، هیچ روند جدیدی در تکمیل چرم رخ نداد، اما در قرن نوزدهم، در پس زمینه محبوبیت مدرنیته، حکاکی، اینترسیا وتذهیب.

در طول حفاری در آلتای، اقلام چرمی مربوط به قرن پنجم تا یکم قبل از میلاد نیز یافت شد. ه.، مانند مهار، کشتی، جعبه. صنعت دباغی در میان اسلاوها کاملاً توسعه یافته بود ، اما تعداد کمی از چیزها تا زمان ما باقی مانده است. بیشتر کفش و سایر وسایل خانه.

پایان چیست

ابزارهای چرم کار چیز خاصی نیستند. اکثر آنها وسایل خانگی پرکاربرد هستند.

لیست لوازم جانبی به شرح زیر است:

1. چاقوی برش برای کار با چرم های ضخیم.
2. چاقوی مشت زنی.
3. چاقوی حکاکی باریک.
4. قیچی خیاط.
5. تخته یا شیشه ضخیم چوبی برای برش چرم.
6. قیچی با تیغه زیگزاگ.
7. پانچ های گرد، برای سوراخ کردن اتصالات یا قیطاندن مورد نیاز است.
8. قیچی مانیکور.
9. پانچ با قطر 30-40 میلی متر برای ساخت دکمه، گوشواره چرمی و انواع دیگر لوازم و زیورآلات.
10. تمبر. میله ای هستند که در انتهای آن ساده ترین نقش برجسته حک شده است. برای تزئین سطح استفاده می شود.
11. منگنه های شکاف. از آن ها برای سوراخ کردن سوراخ های مستطیلی که هنگام کار در تکنیک سوراخ کردن تسمه ها در آنها رزوه می شود استفاده می شود.
12. منگنه های مجعد برای سوراخ کردن اشکال مختلف به شکل ستاره، قلب و غیره.

مراحل پردازش چرم

کار بر روی هر محصول در سه مرحله انجام می شود. ترتیب دهیاست:

1. برنامه ریزی شکل، رنگ، تکمیل و اتصال عناصر.
2. ساخت الگو. پوست طبق الگو بریده می شود. در صورت نیاز، عناصر تزئینی را نیز آماده می کنند.
3. قطعات اتصال.
4. تمام محصول.

بعد، تکنیک ها و ویژگی های فرآوری محصولات ساخته شده از چرم اصل را در نظر بگیرید.

برنزه کردن

این یک تکنیک پردازش چرم است که شامل استفاده از مواد مختلف برای ایجاد استحکام، کشسانی و بهبود عملکرد مواد است. قبل از اقدام به دباغی، پوست ها با محلول نمک غلیظ مالیده می شوند و برای چند روز در آب و ملات آهک خیس می شوند. سپس لایه چربی ماهیچه ای و موی باقی مانده روی پوست برداشته می شود. سپس مواد دوباره به همان روش برای شکل‌پذیری و استحکام بهتر درمان می‌شوند.

منبت

انواع مختلفی از این پردازش وجود دارد. در شرایط صنعتی چندین روش برجسته سازی با اکسترود کردن یک الگو با استفاده از قالب استفاده می شود. در ساخت محصولات تزیینی با مهر و مهرهای حروفچینی خاص انجام می شود.

روش دیگر پردازش هنری چرم (عکس در مقاله ارائه شده است) - برجسته سازی با پر کردن - به شرح زیر انجام می شود. عناصر امدادی از یک پایه متراکم بریده شده و در زیر مواد مرطوب قرار می گیرند. سپس در امتداد کانتور برجسته می شود. عناصر کوچک بدون آستر فشرده می شوند، تسکین در داخل به دست می آیدشمارش ضخامت پوست همانطور که خشک می شود، سفت می شود و تسکین خود را حفظ می کند.

برجسته سازی حرارتی با اکسترود کردن قطعات با مهرهای فلزی گرم شده انجام می شود.

پانچ و بافت

این یکی از قدیمی ترین تکنیک های هنر چرم است.

سوراخ کردن شامل بریدن سوراخ هایی با پانچ هایی به اشکال مختلف به شکل یک الگو است. از این تکنیک برای اجرای ترکیبات روباز، به عنوان مثال، جواهرات، پانل ها یا تزئین لباس استفاده می شود.

بافندگی طناب چرمی اغلب در ساخت دستبند، کمربند، توری یافت می شود. کیف، لباس و کفش به این شکل تمام می شود.

پیرووگرافی

این تکنیک بیشتر با فرسودگی آشناست. در نسخه سنتی، پیروگرافی شامل اعمال الگوهای مختلف بر روی سطح انواع چرم متراکم است. این کار با مهرهای مسی که تا دمای مشخصی گرم شده بودند انجام شد.

تصویر تمام شده مستقیماً به مهارت هنرمند بستگی دارد، بنابراین یادگیری نحوه پردازش چرم در این تکنیک از اهمیت بالایی برخوردار است. قابلیت های دستگاه رایت نیز نقش بسزایی دارد. پیروگراف به شما این امکان را می دهد که الگوهای نازک و بسیار پیچیده را روی محصول اعمال کنید. اغلب این نگاه با تکنیک های دیگر ترکیب می شود: حکاکی، برجسته کاری و نقاشی.

حکاکی و کاربردی

این نوع پردازش هنری چرم فقط بر روی انواع متراکم مواد مانند پارچه زینتی، یوف، شورا انجام می شود.

حکاکی به شرح زیر انجام می شود. یک الگوی روی سطح جلویی پوست خیس شده با کاتر اعمال می شود. پس از آن، فلزشی شکاف ها را گسترش می دهد و با رنگ پر می شود. یکی دیگر از روش های حکاکی شامل استفاده از پیروگراف است. الگوی نهایی، رنگ و ضخامت آن عمدتاً به درجه تابش سوزن دستگاه بستگی دارد.

اپلیکی روی لباس با دوخت عناصر تزئینی از چرم های نازک به پایه انجام می شود. برای ایجاد سوغاتی، پانل ها و سایر وسایل داخلی، می توان قطعات را از انواع مواد ساخت و به پایه چسباند.

Intarsia

این تکنیک یکی از قدیمی ترین تکنیک های لیست شده است. بیشتر شبیه موزاییک یا خاتم است. پوست رنگ آمیزی شده و جزئیات بر اساس الگوها بریده می شود. سپس آنها را با چسب استخوانی یا PVA به پایه پارچه ای یا چوبی می چسبانند. Intarsia برای ایجاد پانل، جواهرات، سوغاتی، تزئین مبلمان استفاده می شود.

باتیک، تونینگ، پردازش شمع، برشته کردن

بیایید به چند روش جالب دیگر برای پایان نگاه کنیم:

1. تکنیکی که در آن زینت با پارافین مذاب روی سطح چرم طبیعی اعمال می شود، باتیک نام دارد. پس از پوشش، یک نقاشی رنگی ایجاد می شود، در حالی که مکان های دارای موم ظاهر دست نخورده خود را حفظ می کنند. پس از اتمام رنگ آمیزی، موم را با یک جسم کند برداشته می شود.
2. رنگ‌بندی با مشعل انجام می‌شود. ابتدا یک طرح روی پوست اعمال می شود و سپس خطوط تزئینی با سوزن کشیده می شود. بسته به حرارت سوزن و نیروی فشار دادن، تصویری از سایه های مختلف روی پایه باقی می ماند.
3. یک راه نسبتاً ساده و غیر معمول پردازش مواد روی شمع است. عناصر با توجه به الگو برش داده می شوندپوست. برش های کوچکی در قسمت جلویی با یک جسم نوک تیز ایجاد می شود و به آرامی روی شعله شمع آویزان می شود. این روش برای شبیه‌سازی رگبرگ‌های روی برگ‌های گیاهان، گلبرگ‌های گل بسیار مناسب است. به این ترتیب پردازش طناب‌ها برای بافتن راحت است.
4. بو دادن یکی دیگر از روش های حرارتی پردازش چرم است. سمت اشتباه مواد در ماهیتابه داغ با دمای دلخواه قرار می گیرد. به زودی یک دایره روی سطح تشکیل می شود که به محصول شکل محدب می دهد. بو دادن اغلب برای ساخت قطعات حجیم استفاده می شود.

Drapery

این روش ساده ترین و زیباترین روش برای درمان چرم است. برای این تکنیک، به عنوان یک قاعده، انواع نرم از مواد انتخاب می شود. پوست به وفور با چسب آغشته شده و به پایه متصل می شود. بدون انتظار برای خشک شدن، طبق طرح، چین ها در جهت درست تشکیل می شوند. اگر پارچه از چرم مستعمل ساخته شده باشد، از قبل تمیز شده و در صورت لزوم رنگ می شود.