صدای دیجیتال: علل، انواع و راه های خلاص شدن از آن

2024 نویسنده: Sierra Becker | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-26 04:50

فناوری‌های مدرن به مردم اجازه می‌دهند از عکس‌ها و عکس‌هایی لذت ببرند که در واقع تفاوتی با واقعیت ندارند. آنها با دقت باور نکردنی تمام جوهر آنچه را که اتفاق می افتد منتقل می کنند، هیچ تداخل، تاری، برآمدگی و سایر نقص ها ندارند. اما گاهی اوقات وقتی با یک دوربین جدید و با کیفیت عکس می گیرید، عکسی با نویز دیجیتال دریافت می کنید. در چنین مواقعی چه باید کرد و چگونه با آن برخورد کرد؟

این چیست؟

قبل از اینکه بخواهیم پدیده های خاصی در دنیای عکاسی را با اصطلاحات علمی توضیح دهیم، اجازه دهید کار را کمی ساده کنیم. به یاد داشته باشید که قبلا (قبل از ظهور آنتن های ماهواره ای که به ما می گویند "بدون سیگنال") کانال های تنظیم نشده چگونه به نظر می رسیدند. کل صفحه با نوعی "نویز سفید" پر شده بود، به اصطلاح امواجی که به تصویر تبدیل نمی شوند، اما به شکلی آشفته وجود دارند. آنها عمدتا سیاه و سفید هستند و اگر صدا را در محدوده شنیداری تنظیم کنید، می توانید صدای مشخصی را بشنوید. نویز دیجیتال چیزی است که به این پدیده می گویند،که ریشه‌های آن به طبیعت فوتون‌ها، به‌ویژه فعالیت حیاتی آن‌ها منتهی می‌شود.

نقص مشابهی را می توان در عکس ها یافت. اغلب ما تصاویری را دیده‌ایم که به طور کامل یا جزئی با "ماسه ریز" پوشانده شده‌اند - نقاطی با اندازه‌های مختلف و رنگ‌های مختلف. آنها ممکن است با پالت عکس مطابقت نداشته باشند، به همین دلیل است که چشمگیر هستند. عکاسان، با وجود آخرین پیشرفت‌ها در فناوری دیجیتال، همچنان با نویز دیجیتال مواجه هستند.

فیلم و دیجیتال

بیایید لحظه ای به قرن بیستم برگردیم. سپس روی فیلم "ظروف صابونی" و "دوربین های رفلکس" فیلمبرداری کردیم، سپس تصاویر در آزمایشگاه توسعه یافتند و پدیده ای مانند دانه بندی بسیار رایج بود. حتی می توانید درجه بندی را متوجه شوید - هر چه عکس قدیمی تر باشد، "ماسه" بیشتری در آن وجود دارد که چشم را از تصویر اصلی منحرف می کند. اما در قدیم مردم به این بسنده می کردند، زیرا اصولاً عکاسی یک پیشرفت بود. با گذشت زمان، همه چیز شروع به تغییر کرد. فیلم های ریزدانه در بازار ظاهر شدند که حساسیت نوری کمی داشتند و همین امر امکان کاهش بصری نویز دیجیتال را فراهم می کرد. ما همچنین با تکنیک خاصی برای توسعه تصاویر با این پدیده مبارزه کردیم که کاهش این نقص را ممکن کرد. ظهور دوربین های دیجیتال مشکل را حل نکرد. معلوم شد که این فیلم اصلاً مقصر چنین انحرافاتی نیست، بلکه همان فوتون‌هایی است که شکسته می‌شوند و به معنای واقعی کلمه به شکلی آشفته روی تصویر می‌افتند.

انواع

دو نوع وجود داردتقسیم نویز دیجیتال وقتی صحبت از دوربین های مدرن می شود. این اولین مورد است:

• دائمی. به صورت یک نقطه یکنواخت با اندازه، رنگ و شکل خاص ظاهر می شود که در همه عکس ها در یک مکان خاص وجود دارد. همه چیز مربوط به پیکسل های "گرم" یا "شکسته" است که در دوربین خود دارید. اغلب، چنین نقصی در هنگام قرار گرفتن در معرض طولانی مدت، زمانی که دستگاه بیش از حد گرم می شود، ظاهر می شود.
• تصادفی. او در هر عکس جدید متفاوت به نظر می رسد. نقطه ها اندازه، رنگ متفاوتی دارند و همیشه به شیوه ای جدید در تصویر پراکنده می شوند. چنین نویز دیجیتالی به وضوح روی سطوح ساده - پوست، آسمان، پرده ها و غیره قابل مشاهده است.

همچنین، عکاسان این نقص را بر اساس طرح متفاوتی تقسیم می کنند:

• نویز درخشندگی - به شکل نقاط سیاه نامحسوس ظاهر می شود و به طور تصادفی در سراسر تصویر پراکنده می شود. من را به یاد همان دانه فیلم می اندازد.
• نویز کروماتیک نقاط روشن رنگی است که با پالت عکس متفاوت است. چشم را جلب می کند و کل تصویر را خراب می کند.

دلایل ظاهر

دانستن چگونگی خلاص شدن از شر نویز دیجیتال کافی نیست، ابتدا باید با ماهیت ظاهر آن آشنا شوید. در اینجا دلایلی وجود دارد که می تواند منشأ چنین نقصی باشد:

• ابعاد کوچک حسگر نور، همراه با وضوح بالا، سطح نویز را برای یک ماتریس خاص افزایش می دهد. بنابراین، پیکسل ها را تعقیب نکنید، بهتر است مطمئن شوید که ویژگی های آنها با پارامترهای لنز مطابقت دارد.
• ISO یا حساسیت حسگر. او بالاتراحتمال دریافت یک تصویر پر سر و صدا بیشتر است. در ابتدا، با محدوده ISO قابل قبول دوربین خود آشنا شوید و سپس آن را به صورت دستی تنظیم کنید.
• گزیده. هر چه طولانی تر باشد، دستگاه بیشتر گرم می شود، بنابراین تداخل ظاهر می شود.

اکنون به سوال اصلی می رسیم: چگونه نویز دیجیتال را حذف کنیم؟ این فرآیند به دو مرحله تقسیم می‌شود: نویز در زمان عکس خنثی می‌شود و سپس در حین ویرایش "بازنویسی" یا سرکوب می‌شود.

مرحله اول

بهتر است مشکلاتی از این دست را از قبل حل کنید، زیرا بعداً در عکس تمام شده، هر چقدر هم که موفقیت آمیز باشد، ممکن است نتوان همه ایرادات را برطرف کرد. بنابراین، قبل از گرفتن عکس، با دقت برای این فرآیند آماده شوید.

• کاهش حساسیت به نور - ISO.
• کاهش سرعت شاتر.
• گسترش دیافراگم لنز.
• از نور اضافی مانند فلاش استفاده کنید.
• تقریباً همه دوربین ها دارای عملکرد "کاهش نویز" هستند. با ISO و زمان نوردهی که تنظیم می‌کنید تنظیم می‌شود و تصاویر را تا حد امکان پاک می‌کند و تمام نقاط و نقاط غیرضروری را از آنها پاک می‌کند. اما در حساسیت و سرعت شاتر بسیار بالا، این فناوری ممکن است بی اثر باشد. فقط تا حدی تصویر را پاک می کند و در عین حال برخی از "پژواک" های نویز همچنان باقی خواهند ماند.
• ما با فرمت RAW عکاسی می کنیم. واقعیت این است که این فرمت حاوی اطلاعات بیشتری در مورد عکس است، بنابراین، با ویرایش بیشتر، می توانید به طور موثرتری از شر همه خطاها خلاص شوید.

مرحله دوم

در مرحله بعد، سرکوب نویز دیجیتال با کمک ویرایشگرها و پلاگین های ویژه ای که در برنامه ها نصب شده اند، می آید. هیچ چیز پیچیده ای در این روند وجود ندارد، متخصصان مدت طولانی است که یاد گرفته اند با چنین نقصی مقابله کنند. بیایید دریابیم که آنها چگونه این کار را انجام می دهند.

• می توانید با عملکردهای داخلی استاندارد "Photoshop" یا Adobe Photoshop Lightroom از شر نویز خلاص شوید.
• برخی ماکروها یا اقداماتی هستند که به موازات "Photoshop" استفاده می شوند، هدف اصلی آنها مقابله با نویز دیجیتال و پاکسازی عکس از تداخل است.
• پلاگین های زیادی وجود دارند که به طور خاص برای مقابله با این نوع نقص ها ایجاد شده اند. اینها Akvis Noise Buster، Noise Ninja، Neat Image و بسیاری موارد دیگر هستند.
• از مبدل فایل RAW استفاده کنید. ابزارهای اضافی زیادی وجود دارد که نویز را کاهش می دهد، مانند Adobe Camera Raw.
• نویز دیجیتال نیز با کاهش وضوح تصویر پس از پردازش کامل حذف می شود. در واقع، پس از تغییر اندازه، اندازه نویز یکسان می‌ماند، فقط اکنون کمتر به چشم می‌آید، زیرا عکس دیگر وضوح بالایی ندارد.

عکاسی و ویژگی های آن

به خوبی شناخته شده است که اپتیک بسیار حساسی که ما با آن عکس می گیریم بسیار بیشتر از چشم انسان "دید" می شود. موافق باشید که وقتی به یک منظره زیبا نگاه می کنید، همه چیز را به وضوح می بینید (از خودنقطه نظر)، هیچ تداخل، درجه بندی وجود ندارد، تصویر فقط عالی است. شما می خواهید آن را با دوربین عکاسی کنید، و در حال حاضر نویزهایی را در تصویر تمام شده مشاهده می کنید - چگونه آنها به آنجا رسیدند؟ بله، اگر صحبت از نویز دائمی است، پس موضوع تکنیک است، اما وقتی عکس پر از "شن" و حتی چند رنگ است، این سوال پیش می آید: چیست؟

واقعیت این است که فوتون ها دائماً در مقابل ما "پرواز" می کنند که ما به سادگی نمی بینیم. یک لنز حساس آنها را "بلع" می کند و آنها را روی عکس نشان می دهد. اگر نور را افزایش دهید، فوتون ها کمتر قابل مشاهده خواهند شد - آنها روشن می شوند و تصویر به همان اندازه که می بینید واضح می شود. این کل ترفند است - فقط دوربین کمی بیشتر از من و شما می بیند.

نتیجه گیری

برای اینکه عکس های شما تا حد امکان واضح، روشن و بدون نقص باشند، دوربین خود را قبل از عکاسی تنظیم کنید و عکس های تمام شده را با دقت ویرایش کنید. برنامه‌ها و تنظیمات زیادی وجود دارد، به یکی از آنها عادت کنید - و می‌توانید شگفت‌انگیزترین عکس‌های دنیا را بگیرید که همه آن‌ها را دوست داشته باشند و قدردانی کنند.