نمونه‌هایی از طرح‌های نورپردازی استودیویی

2024 نویسنده: Sierra Becker | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-26 04:50

عکاسان حرفه ای به خوبی می دانند که یکی از نکات کلیدی در ایجاد یک عکس عالی، نور مناسب است. حتی هنگام عکاسی در فضای باز، عکاسان بازتابنده و چتر را با خود حمل می کنند که به آنها اجازه می دهد حداکثر نور خورشید را به مدل هدایت کنند. اما وقتی صحبت از طرح‌های نورپردازی استودیو می‌شود، همه چیز بسیار جدی‌تر می‌شود.

معرفی کوچک

طرح های روشنایی استودیو یک علم کامل است. البته، الگوهایی وجود دارد که مبتدیان با آنها کار می کنند - عکاسان بی تجربه اغلب از آنها برای عکاسی خانوادگی یا پرتره، به عنوان مثال، برای پاسپورت استفاده می کنند. یک عکاس با تجربه، با استعداد و حرفه ای همیشه بداهه می نویسد. او ویژگی های ظاهر و شکل مدل، سبک عکاسی، لباس، آرایش را در نظر می گیرد. خواسته ها را در نظر می گیرد (اگر این یک تیراندازی DFT نیست) و با جمع بندی همه این عوامل، می تواند نور را به بهترین نحو برای یک مورد خاص تنظیم کند. برای کسانی که تازه شروع کرده اندنوعی هنر، ما پیشنهاد می کنیم الگوها را تجزیه و تحلیل کنیم.

طرح های نورپردازی استودیو به شما این امکان را می دهد که عکس را تا حد ممکن روشن کنید یا آرام و صمیمی کنید. برای رسیدن به نتیجه دلخواه، لامپ ها را همانطور که در دستورالعمل ها نشان داده شده است تنظیم کنید، چند عکس بگیرید و سپس آنها را بر اساس ظاهر مدل اصلاح کنید. در زیر طرح های نورپردازی استودیویی را با مثال ارائه می دهیم.

پرتره - خیلی در این کلمه…

اگر یک فرد مدرن عبارت "پرتره استودیویی" را بشنود، بلافاصله یک عکس گذرنامه به ذهن می رسد: یک پس زمینه سفید، یک چهره روشن و برجسته، همه جزئیات به وضوح قابل مشاهده است - همه اینها به دلیل تعداد زیاد است. منابع نور و روشنایی بالای آنها. اما طرح نور استودیو برای یک پرتره می تواند کاملاً متفاوت باشد - کسل کننده، صمیمی، نرم. خوب، بیایید به ترتیب به هر یک از گزینه ها نگاه کنیم:

برای اینکه پرتره تا حد امکان روشن، رسا، واضح، اما در عین حال هنری، جالب، نه مسطح، اما چندوجهی به نظر برسد، باید به ترفندهای سبک متوسل شوید. چهار سافت باکس نصب شده است: بزرگترین به وضوح در پشت مدل قرار دارد، دو مورد کوچکتر در پشت قرار دارند، به صورت مورب به سمت پشت فرد ژست هدایت می شوند، چهارم به صورت مورب، اما در جلو. لامپ اصلی مستقیماً به سمت بزرگترین سافت باکس نشانه رفته است. در نتیجه، صحنه بسیار روشنی به دست می‌آوریم، اما در عین حال، نور مستقیماً و به‌طور مستقیم چهره مدل را روشن نمی‌کند، بلکه به طور هماهنگ فضای اطراف را پر می‌کند

طرح نورپردازی استودیویی برای پرتره هنری به نام وجود دارد"رامبراندین" و به شما امکان می دهد تا به اثر گرگ و میش برسید که از آن صورت به وضوح قابل مشاهده است. این اصل بر اساس نقاشی های رامبراند است - او مدل های خود را در یک چرخش 3/4 از پنجره ای که نور مستقیم از آن فرود آمد، می نشاند. بنابراین، ما باید سافت باکس (نه کانون توجه!) را به این شکل قرار دهیم و به عنوان یک افزونه، می توانیم کمی پس زمینه را برجسته کنیم

نرم مه

اغلب این نوع نورپردازی برای عکاسی صمیمی از مدل‌های نیمه برهنه یا برای عکس‌برداری موضوعی که در آن نور بسیار ملایم و پراکنده مورد نیاز است انتخاب می‌شود. این دقیقاً همان اثری است که عکاس با کمک دو سافت باکس عظیم به دست می آورد که در پشت مدل قرار گرفته اند، هر کدام به صورت مورب، نور به سمت پشت هدایت می شود. یک منبع نور نیز در جلوی مدل نصب شده است که توسط یک چتر بازتابنده خاموش می شود. بهتر است با چنین طرح نوری در پس زمینه ای تاریک عکس بگیرید و از جلوه های کمکی به شکل دود، پاشش پراکنده، حباب های صابون و غیره استفاده کنید.

در پرتوهای درخشان نورافکنها

برخی از متخصصان این طرح نورپردازی استودیویی را "بازی" می نامند زیرا معیار اصلی ارزیابی، روشنایی بیش از حد است. علاوه بر این، پرتوهای نور از همه منابع به حداکثر روی مدل متمرکز می شوند، در حالی که پس زمینه عملاً بدون مراقبت باقی می ماند. دو لامپ با پرتوهای مستقیم پشت فرد ژست را روشن می کند و یک نورافکن از جلو به او نگاه می کند که کمی توسط یک چتر یا جعبه نرم خفه شده است. با این موقعیت نور، عکس، چهره مدل، عناصر لباس به طرز باورنکردنی تبدیل می شودرسا. بنابراین، شما باید با دقت برای عکاسی آماده شوید و تصویر را کامل کنید.

بازی نور و سایه

اگر می خواهید عکس های رسا، واضح و شاداب داشته باشید، اما به دنبال حداکثر روشنایی نباشید، این تنظیم نور استودیویی دو منبع عالی است. اولی در سمت راست عکاس نصب می شود و صحنه را به صورت مورب روشن می کند. مهم است که تا ارتفاع رشد انسان یا کمی بالاتر برود. منبع دوم در گوشه پشتی مقابل قرار دارد - این یک سافت باکس کوچک است. نکته مهم دیگر رفلکتور است. این باید نقش یک دیوار مستقیم را ایفا کند که در امتداد صحنه در سمت راست عکاس قرار دارد. نتیجه عکس‌های پر جنب و جوش و اصلی است که هم مدل و هم سایه او را در بر می‌گیرد.

تیراندازی سیلوئت

اگر فقط بر روی شکل مدل تمرکز کرده اید و نیازی به دیدن جزئیات صورت یا لباس او ندارید، به احتمال زیاد به یک طرح نورپردازی استودیویی نیاز خواهید داشت. ساده است: شما دو نورافکن پشت مدل قرار می دهید تا پشت او را به صورت مورب روشن کرده و آنها را با چترهای مشکی مبهم کنند. اگر اصلاً نمی‌خواهید چهره‌ها را ببینید، تمام نورهای دیگر استودیو را کم کنید، حتی آنهایی که در صحنه نیستند. اگر همچنان به یک پرتو نرم که صورت را روشن می کند، نیاز دارید، یک سافت باکس کوچک نصب کنید که به صورت مورب مدل را از پیش زمینه برجسته کند.

آمدن از تاریکی

تصویربرداری در پس زمینه سیاه -بسیار پیچیده برای اینکه عکس ها خوب به نمایش درآیند (مخصوصاً در مورد پرتره)، بهتر است از نورپردازی حلقه ای استفاده کنید. ماهیت آن در این واقعیت نهفته است که از یک منبع نور استفاده می شود که در سطح رشد انسان قرار دارد و با زاویه حدود 35 به صورت "نگاه می کند" o.

اگر یک نورافکن روشن انتخاب کنید، عکس ها متضاد می شوند - پس زمینه قابل مشاهده نخواهد بود، سیاه عمیق می شود و شبح مدل بسیار روشن و واضح می شود. و رسا اگر نور را کم کنید یا از سافت باکس استفاده کنید، پس زمینه کمی برجسته می شود، مدل نرم تر به نظر می رسد، وضوح و کنتراست از بین می رود. گرفتن موقعیت سایه از بینی بسیار مهم است - این کلید نصب صحیح نورافکن است. سایه نباید کل گونه را پر کند، باید کوچک باشد، کمی به سمت پایین هدایت شود. شما می توانید نور لامپ را بر اساس ویژگی های مدل تنظیم کنید، نکته اصلی این است که این ویژگی را بگیرید.

نورپردازی پروانه

خب، این ترفند مورد علاقه همه عکاسانی است که برای مجلات و کاتالوگ های مد عکس می گیرند. مدل در عکس بسیار رسا است، اما نه خیلی روشن، پس زمینه برجسته است، اما خیره کننده نیست.

بنابراین، منبع نور مستقیماً در پشت عکاس قرار دارد، از جلو به صحنه "نگاه می کند"، اما در عین حال در سطح کمی بالاتر از قد انسان قرار می گیرد. علائم اصلی "پروانه ها" هستند - سایه های نازک از بینی و چانه، که به وضوح به پایین می افتند. این طرح هم ساده و هم بسیار زیبا است.

تیراندازی در داخل خانه

تنظیم نور و انتخاب منابع مناسب روی یک پس زمینه کاغذ ساده کار بسیار ساده ای است. اما اگر بخواهید همین کار را انجام دهید، فقط در پس زمینه مبلمان، لوازم جانبی و سایر عناصر تزئینی، همه چیز پیچیده تر می شود.

طرح نورپردازی استودیو در یک استودیوی داخلی چگونه باید باشد و چگونه می توان به خوبی از یک مدل در پس زمینه اشیاء مختلف عکسبرداری کرد؟ قانون اصلی استفاده نکردن از نورافکن های روشن است. نور توسط چترها یا بازتابنده ها و سافت باکس ها کم می شود. علاوه بر این، چیدمان منابع نور به سبک و ترجیحات بستگی دارد. شما می توانید کل فضا را با نور پر کنید - پس از آن تصاویر بسیار روشن خواهند بود، همه جزئیات قابل مشاهده خواهند بود - هم در مدل و هم در داخل. اگر اتاق به عنوان پس‌زمینه ثانویه عمل می‌کند، از نورپردازی پروانه‌ای یا طرح حلقه استفاده کنید.

جلسه عکس خانوادگی

طرح های نورپردازی استودیو برای عکسبرداری از کل خانواده، به طور معمول، از روشن ترین و سبک ترین انتخاب می شوند. جایی برای نیم تن ها، بازی نور و سایه و البته نورپردازی سیلوئت نیست. در بیشتر موارد، طرح‌های نور استودیو برای عکاسی خانوادگی تحت "حفاظت" سافت باکس‌ها ساخته می‌شوند. بزرگترها به صورت مورب در پشت قرار می گیرند، کوچکترها چهره ها را در جلو و کمی بالاتر روشن می کنند - چیزی شبیه "اثر پروانه"، اما روشن تر. اغلب، منابع نوری کشیده در طرفین و پایین قرار می گیرند - به طوری که کف و پاهای افراد ژست در سایه نمی ماند.

نتیجه گیری

تنظیم نور یک موضوع ظریف است. هر عکاسی نمی تواند با این کار کنار بیاید و با یک مدل خاص سازگار شود. اما اگر تماسی وجود دارد، می توانید به طور مستقیم نورافکن ها و سافت باکس ها را با تمرکز بر سبک عکاسی، ترجیح مدل و ویژگی های آن ترتیب دهید. از آزمایش کردن و ارائه تغییرات جدید نترسید.