قرار گرفتن در معرض - آیا این ساده ترین فیزیک است یا جادوی خلق یک شاهکار؟

2024 نویسنده: Sierra Becker | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-26 04:50

در عکاسی، به طور کلی پذیرفته شده است که نوردهی فرآیند تابش نور با یک عنصر حساس به نور در دوربین است. هم یک ماتریس (برای دستگاه‌های مدرن) و هم یک فیلم (برای دستگاه‌های فیلم) می‌توانند به این شکل عمل کنند.

تنظیم نوردهی صحیح بر میزان تابش نور به عنصر تأثیر می گذارد - و بسته به این، یک یا آن نتیجه به دست می آید. مهم است که بیش از حد نوردهی نکنید، زیرا نور بیش از حد منجر به یک تصویر با نوردهی بیش از حد می شود، و خیلی کم اجازه نمی دهد تا جسم کشیده شود - نتیجه ممکن است یک کادر کاملاً تاریک باشد.

میزان نوری که به عنصر حسگر برخورد می کند تحت تأثیر اندازه دیافراگم، حساسیت نور خود عنصر و نوردهی است. همه اینها به طور اجتناب ناپذیری بر نتیجه نهایی تیراندازی تأثیر می گذارد.

نوردهی و همپوشانی چیست

نوردهی با پوشش جلوه جالبی می دهد: تصویری از اشیایی که در زمان های مختلف عکس گرفته شده اند روی یک قاب ظاهر می شود. این تکنیک برای عکاسان فیلم قدیمی آشنا بود، اما با دوربین های دیجیتال امروزی،اجرای آن بسیار دشوار است و قرار گرفتن در معرض و همسویی برای "ظروف صابونی" ارزان اصلاً یک کار غیرممکن است.

امروز می توانید این تکنیک را به روش های مختلف انجام دهید:

• استفاده از دوربین فیلمبرداری;
• استفاده از فناوری دیجیتال؛
• با روش های نرم افزاری در رایانه.

دوربین های دیجیتال

تنها چند "شکل" مدرن کارکرد همپوشانی دو یا چند فریم را دارند. چنین دستگاه هایی به شما امکان می دهند در حالت "سبز"، یعنی در حالت کاملا خودکار عکس بگیرید. و در این مورد، شما حتی ممکن است هیچ ایده ای نداشته باشید که نوردهی چیست. انجام این کار با جدیدترین نسل گوشی های هوشمند "فانتزی" نیز امکان پذیر است.

اما حتی با کمک "دوربین های رفلکس" دیجیتال نسبتاً گران قیمت، و حتی بیشتر از آن با "ظروف صابون"، تکنیکی مانند نوردهی مضاعف برای پوشاندن دو یا چند فریم در یک فریم قابل انجام نیست.

دوربین های فیلم

تنظیم ترکیب و نوردهی روی فیلم نیاز به دانش، مهارت و توانایی خاصی از عکاس دارد. روال این کار به شرح زیر خواهد بود:

• اولین فریم با تمام پارامترهای لازم - سرعت شاتر، دیافراگم و غیره گرفته می شود؛

• سپس فیلم دقیقاً یک فریم به عقب می چرخد (این در همه دوربین ها امکان پذیر نیست)؛
• عکس دوم با چنین هدفی گرفته می شود که تمام عناصر فریم دوم دقیقاً روی عناصر فریم اول قرار می گیرند. این نیاز به یک چشم دقیق و تجربه زیادی داردعکاس؛
• نکته مهم: برای جلوگیری از نوردهی بیش از حد فیلم، باید فریم دوم را کمی "کم نوردهی" کنید و سرعت شاتر را کمی کمتر از شرایط عادی تنظیم کنید.

سپس فیلم به روش سنتی توسعه و چاپ می شود.

به‌عنوان یک آزمایش، می‌توانید به سادگی ابتدا کل فیلم را «فیلم کنید» و سپس آن را به حلقه برگردانید و دوباره فیلمبرداری کنید. گاهی اوقات این منجر به عکس‌های واقعا جالب می‌شود.

اگر دو فیلم به طور همزمان در دستگاه در حین چاپ عکس قرار داده شوند - یک فریم روی دیگری قرار می گیرد، همچنین می توان به یک اثر مشابه دست یافت.

روش برنامه ای

در نهایت، همه موارد فوق را می توان در رایانه در بسیاری از ویرایشگرهای گرافیکی انجام داد. مثلاً در فتوشاپ معروف. و برای این کار حتی لازم نیست بدانید که نوردهی به نور و فوتوسل ها مربوط می شود.

روال به شرح زیر خواهد بود:

• اولین فایل را باز می کند؛
• سپس بکشید و در همان پنجره رها کنید، فایل دومی که می خواهید همپوشانی را برای آن اعمال کنید باز می شود؛
• در صورت لزوم، می توانید اندازه فریم دوم را تغییر دهید، با نشانگرهای ویژه در امتداد لبه های لایه دوم تصویر بچرخانید؛
• سپس باید با گزینه های ترکیب و شفافیت لایه در مدیر لایه سمت راست بازی کنید.

هیچ کس استدلال نمی کند که "ابزار" نرم افزار مدرن به شما امکان می دهد عکس های با کیفیت و خلاقانه به دست آورید، اماحرفه ای بودن عکاس برای نوشتن خیلی زود است. گاهی اوقات نماهای به خوبی انتخاب شده و تجربه گسترده تیراندازی، شاهکارهای واقعاً ایجاد می کنند.