تاریخ قرن ها قلاب بافی

2024 نویسنده: Sierra Becker | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-26 04:50

تا به امروز، هیچ کس نمی داند که تاریخچه قلاب بافی چگونه آغاز شد. یک چیز می توان گفت: سوزن دوزی بسیار قدیمی است. گواه این امر، یافته های باستان شناسان در مقبره های مصری است. متأسفانه خود الگوهای بافندگی تقریباً تا به امروز باقی نمانده است ، اما فقط آثاری از وجود خود به جا گذاشته است. به عنوان مثال، نقاشی روی دیوار یکی از مقبره ها پیدا شد که در آن زنی جوراب های بافتنی می پوشد. این تصویر حدود 4 هزار سال قدمت دارد!

در مقبره ای دیگر، جوراب کودکی پیدا شد و شکل بسیار جالبی داشت - انگشت شست او جداگانه بافته شده بود. این بدان معنی است که حتی پس از آن، در قرون III-IV. n ه.، جوراب برای راحتی پوشیدن آنها با صندل بافته شد. و چنین کفش هایی، همانطور که می دانید، مانند دمپایی های مدرن دارای بند بین انگشتان بودند.

تاریخچه قلاب بافی به شما امکان می دهد آن را در موزه های تخصصی در سراسر جهان لمس کنید. در آنجا می توانید لباس های ابریشمی چند رنگ، کمربندهای تزئینی، جوراب و جوراب ساق بلند، ژاکت، توری فانتزی و موارد دیگر را ببینید. و سن برخی چیزها بسیار چشمگیر است. برخی از آنها چندین قرن قدمت دارند، در حالی که برخی دیگر چندین هزار سال قدمت دارند.

در اروپا، تاریخچه قلاب بافی تقریباً شروع شددر قرن نهم. اعتقاد بر این است که به لطف قبطی ها - مسیحیان مصر متولد شد. این مبلغان با بازدید از اروپا، چیزهای بافتنی را با خود بردند که توجه ساکنان محلی را به خود جلب کرد. چیزهای بافتنی در آن زمان فقط توسط افراد ثروتمند امکان پذیر بود. به عنوان مثال، هزینه یک جفت جوراب ابریشمی برابر با حقوق سالانه یک کفاش سلطنتی بود. فقط در قرون XV-XVI تولید محصولات بافتنی در جریان قرار گرفت. کارگاه های عظیمی برای ساخت جوراب، جوراب، ژاکت، کلاه ایجاد شد. علاوه بر این، شایان ذکر است که فقط مردان برای کار در آنها برده شدند. اندکی بعد زنان نیز به این کار دست زدند.

اما با وجود تولید لباس بافتنی در کارخانه، قلاب بافی موقعیت خود را رها نکرد. تاریخ نشان می دهد که کار خانگی همیشه ارزش بسیار بالاتری داشته است. اگرچه قلاب بافی نیاز به زمان بیشتر و تلاش قابل توجهی داشت، چیزهایی که به این روش ساخته شده بودند منحصر به فرد و غیرقابل تقلید بودند. علاوه بر این، هیچ کس هنوز ماشینی اختراع نکرده است که بتواند آن را تقلید کند.

هنوز یک راز باقی مانده است که تاریخچه قلاب بافی در روسیه چگونه آغاز شد. یک چیز مشخص است که این نوع سوزن دوزی در اینجا بسیار دور قبل از قرن یازدهم انجام می شد. عمدتاً توسط روستاییان بافته می شود. برای این کار از نخ های پشم گوسفند استفاده می کردند و لباس های گرم درست می کردند: جوراب، جوراب ساق بلند، ژاکت، دستکش و غیره.

برای مدت طولانی، فناوری قلاب بافی در هیچ کجا ثابت نشده است. هر ملتی اسرار و روش های خاص خود را داشت. و فقط در سال 1824 در مجله هلندی"پنه لوپه" برای اولین بار راه هایی برای ساختن نقاشی ها و الگوها ارائه کرد. بنابراین، قلاب بافی استاندارد شد. پس از آن، در پایان قرن نوزدهم، دو سیستم نامگذاری ایجاد شد: آمریکایی و بریتانیایی. آنها هنوز هم امروزه استفاده می شوند.

قلاب بافی امروز اهمیت خود را از دست نداده است. به این ترتیب نه تنها وسایل کمد لباس ایجاد می شود، بلکه فضای داخلی خانه نیز تزئین می شود. صنعتگران مدرن دستمال، پتو، آباژور، رومیزی را قلاب بافی می کنند. حتی تلفن‌های همراه و سایر ابزارها، چنین صنعتگرانی موفق می‌شوند روکش‌های انحصاری بپوشانند.

بافندگی برای کودکان کمتر محبوب نیست. به نظر می رسد که قلاب بافی کلاه ها و چکمه های توری، لباس ها و بلوزهای بسیار زیبا ایجاد می کند. شما نمی توانید این را روی سوزن بافندگی ببافید، و حتی بیشتر از آن، نمی توانید چنین محصولاتی را در فروشگاه ها بخرید. همچنین بافتنی برای بچه ها خوب است زیرا به نخ زیاد نیاز ندارد و زمان زیادی نمی برد.