پیراهن عامیانه روسی: توضیحات، ویژگی های خیاطی، الگو، عکس

2024 نویسنده: Sierra Becker | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-26 04:50

در همه زمان ها و برای هر ملتی، لباس نه تنها کارکرد عملی سنتی داشت، بلکه نشان دهنده ذهنیت و فرهنگ ملی بود. شیک پوشان مشهور مدرن به طور فزاینده ای از لباس ملی روسیه برای تولید مجموعه های خود استفاده می کنند. پیراهن روسی قدیمی ترین و جهانی ترین عنصر لباس محلی است. همه مجاز به پوشیدن آن بودند: مردان، زنان، دهقانان، بازرگانان و شاهزادگان.

تاریخچه پیراهن روسیه

زبان اسلاو کلیسای قدیمی حاوی کلمات بسیاری است که اشتراکات زیادی با "پیراهن" دارند. اما اگر ریشه‌شناسی به این موضوع بپردازیم، نزدیک‌ترین آنها این خواهد بود: «هک کردن» - یک تکه، یک پارچه و «عجله» - برای از بین بردن، پاره کردن.

این تصادفی نیست. دلیل آن این است که پیراهن عامیانه روسی ساده ترین لباس است: پارچه ای پارچه ای که از وسط خم شده و دارای سوراخی برای سر است. بله، و قیچی خیلی دیرتر از زمانی که مردم به بافندگی روی آوردند ظاهر شد. به تدریج پیراهن ها از پهلوها بسته شدند و سپس با تکه های پارچه مستطیلی شکل - آستین ها نیز تکمیل شدند.

ویژگی های متمایز پیراهن روسی مردانه

پیراهن روسی (اسلاوی) نیز وسیله ای اجتماعی استادغام. می‌توان آن را هم برای یک فرد نجیب و هم برای یک فرد عادی بپوشد - تنها تفاوت آن در مواد استفاده شده بود - کتان، کنف، ابریشم، پنبه و روکش‌های غنی.

یقه، سجاف و مچ پیراهن ملی روسیه باید با حرز گلدوزی تزئین شده باشد. پیراهن مردانه روسی قرن هفدهم تا هجدهم را می‌توان با ویژگی‌های قابل تشخیص از پیراهن اسلاوی جنوبی متمایز کرد: شکافی در گردن که به سمت چپ منتقل می‌شود، که به شما امکان می‌دهد صلیب را پنهان کنید، و طول آن تا زانو.

پیراهن زنانه

پیراهن زنانه روسی عنصر اساسی لباس ملی است. در قسمت جنوبی کشور دامن پونه بر روی آن پوشیده می شد و در قسمت مرکزی و شمالی سارافون می پوشیدند. پیراهن کتانی، که طول آن با طول سارافون منطبق بود، "کمپ" نامیده می شد. علاوه بر این، پیراهن می تواند:

• هر روز؛
• جشن؛
• جادو;
• کیب;
• برای تغذیه نوزاد.

اما آستین پیراهن از جالب ترین آنهاست. ویژگی این لباس بسیار بلند است، گاهی اوقات تا لبه آستین ها، که مجهز به برش هایی برای دست ها در سطح مچ بود که امکان بستن آستین های آویزان از پشت را فراهم می کرد. علاوه بر این، پوشیدن چنین پیراهنی را می توان به روش دیگری نیز انجام داد: طول اضافی آستین را در یک تا کنید و آن را بگیرید. البته، چنین پیراهنی را نمی توان روزمره نامید، زیرا کار کردن با آن، به بیان ملایم، ناراحت کننده است (به هر حال، عبارت "بی احتیاطی کار کردن" از اینجا سرچشمه می گیرد).

در اصل اوبرای پیشگویی یا برخی مراسم مذهبی بت پرستانه می پوشند. و کمی بعد، او تبدیل به یک لباس جشن یا لباس برای افراد نجیب شد.

مغناطیس حرز گلدوزی

حتی سال‌ها پس از اینکه روس‌ها به مسیحیت گرویدند، آنها از اعتقاد به قدرت شفابخش حرز گلدوزی که روی پیراهن بدن استفاده می‌شود دست برنداشتند. هنگام دوخت اولین پیراهن برای نوزاد، همان ملاحظات به عنوان پایه در نظر گرفته شد - اگر پسری به دنیا می آمد، پیراهن پدر و اگر دختر بود، پیراهن مادر استفاده می شد. این قدرتمندترین حرز بود. فقط تا سومین سالگرد کودک، لباس‌ها را از مواد جدید می‌دوختند.

لباس یا کارت ویزیت

در قدیم، پیراهن روسی نه تنها یک تکه لباس، بلکه ویژگی بارز هر زنی بود. قبلاً بوتیک و آتلیه وجود نداشت و وظایف مهماندار شامل خیاطی لباس برای خود و خانواده اش بود. در نتیجه هر چه کت و شلوار تناسب بیشتری داشته باشد، عناصر زینتی و تزئینات بیشتری داشته باشد، کوشاتر همسر مورد توجه قرار می گیرد. علاوه بر این، جهان بینی اسلاوی مبتنی بر توانایی هماهنگ کردن فضای اطراف - خانواده، حیاط، خانه و غیره است و این تنها در صورت ایجاد هماهنگی درونی امکان پذیر است. یعنی اگر زن خوب کار کند نتیجه کارش عالی می شود. نتیجه - اگر شخصی پیراهن پاره ای بپوشد که نخ هایی از آن بیرون زده باشد، فضای خانواده و روح او مناسب است.

مهم! سوزن دوزی یک شغل منحصراً زنانه محسوب می شد. این واقعیت نیز تأییدی بر این واقعیت است که به گفته اجداد، تنهاهمسر.

پیراهن مردانه

پیراهن مردانه روسی با پیراهن زنانه بسیار متفاوت است. تفاوت در برش و دکور قدیمی تر است. پیش از این، پارچه های خانگی محبوب بود - بوم 40 سانتی متر عرض (اندازه به دلیل طراحی یک بافندگی است). از اینجاست که نوع برشی که تا به امروز مورد استفاده قرار می گیرد نشات می گیرد - برای ساخت پیراهن از نوارهای عمودی پارچه با عرض های مختلف استفاده می شود. طیف وسیعی از عرض مواد مدرن اجازه می دهد تا از نوار اضافی در امتداد کمر استفاده نکنید، اما دقیقاً این برش است که توسط روح دوران باستان و سنت های اجدادی ارائه شده است.

پیراهن روسی که الگوی آن برای قرن ها کار شده است، نه تنها ساده، بلکه کاربردی است، زیرا آزادی حرکت کامل را فراهم می کند، که برای یک مرد هم در کار و هم در جنگ بسیار ضروری است..

برای دکور معمولا از روبان یا قیطان دوزی استفاده می شود که محل اصلی آن یقه، مچ دست و لبه پایین پیراهن است. تزیین دیگر "زیر" است - ناحیه گردن تا شبکه خورشیدی با گلدوزی یا درج از ماده دیگری تزئین شده است.

نمونه های معتبر اغلب حاوی نمادهای سواستیکا بودند. این عناصر تزئینی را دیگر نمی توان دکوراسیون ساده پیراهن مردانه نامید - این یک طلسم قدرتمند است که از صاحبش در برابر نیروهای شیطانی و انرژی سیاه محافظت می کند. کمربند یا ارسی نیز از همین قدرت محافظتی برخوردار بود که اضافه‌ای غیرقابل تغییر و اجباری به لباس مردانه بود. بنابراین، کلمه "unbelted" به معنای نه تنها استاز دست دادن خویشتن داری و نجابت، بلکه بی دفاعی در برابر ارواح شیطانی.

پیراهن یک پارچه و کامپوزیت زنانه

یک پیراهن جادار روسی برای یک زن از یک صفحه طولی کامل دوخته شده بود. در استان های مختلف، چنین لباس هایی نام خاص خود را داشتند:

• در Arkhangelskaya او را یک زن کامل یا یک درمانگر می نامیدند؛
• در Vologda - ایست بازرسی؛
• در Kaluga و Orlovskaya - جامد یا تک جداره.

در قرن نوزدهم، چنین پیراهن‌هایی کمیاب در نظر گرفته می‌شد - آنها را فقط در مراسم عروسی و تشییع می‌توان یافت.

پیراهن کامپوزیت (روسی) وجود قسمت های بالا و پایین را نشان می دهد. قرار بود اولی از زیر سارافون یا پونوا قابل مشاهده باشد، بنابراین برای ساخت آن از کتان یا کنف و سپس پارچه نخی یا ابریشمی استفاده می‌شد. برای ساخت قسمت پایینی از بوم ضخیم خانگی استفاده شده است.

پیراهن های قرن XIX-XX بیشتر ترکیبی بودند. اکثراً هنگام دوخت از الگوهای بسیار مقرون به صرفه استفاده می شد که هیچ ضایعاتی و ضایعاتی به جا نمی گذاشت، زیرا عرض پارچه به عنوان ماژول برش در نظر گرفته شد.

ترکیب پیراهن شامل قسمت های مستطیلی و گوه ای شکل بود. برش جلو و پشت - اصول اولیه پیراهن - به گونه ای انجام می شد که نخ مشترک در امتداد این قسمت ها قرار می گرفت. در صورت لزوم، لبه پیراهن را با یک پانل کناری یا یک گوه باز می کردند.

برای اتصال آستین به قطعه مرکزی از زاویه راست استفاده شد.

بیشتر پیراهن‌ها دارای یک جفت بودند - یک قطعه مربع یا گوه‌شکل که قرار داشت.زیر آستین و ایجاد آزادی برای دستها.

انواع برش

پیراهن فولکلور روسیه را می توان به روش های مختلف دوخت.

برش تونیک کهنه ترین در نظر گرفته می شود. بسیاری از مردم به آن متوسل شدند، و در سنت ما نیز در لباس های دیگر، به عنوان مثال، در سارافان کر، پرده و پیش بند نیز منعکس شد.

رایج‌ترین نوع آن پیراهن‌هایی است که درج‌های شانه‌ای دارند که یقه پیراهن را گشاد می‌کند و جلو و پشت را به هم متصل می‌کند. از جمله آنها عبارتند از:

• پیراهن با راه راه، موازی با بافت قسمت اصلی کمپ دوخته شده؛
• یک پیراهن با خال خالی مستقیم که به موازات پایه کمپ وصل شده بود.

اولی در استان‌های واقع در بخش‌های شمالی و مرکزی کشور، و دومی در استان‌های ریازان، مسکو و همچنین در میان جمعیت اوکای بالایی محبوب بودند.