شلاق قزاق: انواع، عکس

2024 نویسنده: Sierra Becker | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-26 04:50

در یکی از اشعار شاعر بزرگ روسی الکساندر سرگیویچ پوشکین، ما در مورد نوعی سلاح لبه دار صحبت می کنیم - شلاق. شلاق قزاق - ابزار بی رحمانه مرگ یا نمادی از قدرت و احترام؟ چه انواعی از آنها امروزه وجود دارد و چه تفاوتی با هم دارند؟ برای پاسخ به این پرسش‌ها، افسانه‌ها و سنت‌های مرتبط با شلاق را یادآوری می‌کنیم.

خان نقائی و پا

یکی از افسانه ها می گوید که خان نگایی روزگاری می زیسته، قبیله اش به پرورش اسب و گاو مشغول بوده است. برای سهولت کنترل حیوانات سرکش، رانندگان از شلاق استفاده می کردند. به افتخار شاهزاده و مردمش، شلاق ها را شلاق نامیدند.

طبق نسخه دیگر شلاق سایز کوچکی داشت و برای راحتی آن را نه در دست و نه روی شانه ها می پوشیدند، بلکه از رویه کفش جدا می شد. این نام با پای انسان مرتبط است. تازیانه کنار پا بود و کم کم به آن شلاق می گفتند. داستان های متفاوتی با این موضوع مرتبط است.

از زمان های قدیم، شلاق یکی از سلاح های نظامی قزاق ها محسوب می شد. اگرچه در ابتدا اکسسوری بود که لباس یک قزاق را تزئین می کرد. در طول جنگ میهنی 1812، قزاق ها با سربازان فرانسوی مخالفت کردند، در صورتی که سلاح اصلی قزاق ها بود.بدون نظم، از شلاق استفاده کرد و بسیار موفق بود. شلاق رزمی قزاق می توانست در دستان مجرب سلاحی مهیب باشد، با کمک آن دشمن را از اسب در می آوردند، سلاح را از دستانش بیرون می زدند و جراحات سنگین و گاهی حتی مرگبار وارد می کردند..

هم اکنون در روزهای صلح آمیز، شلاق به عنوان ابزاری برای مجازات قزاق های متخلف استفاده می شد. همچنین برای شکار گرگ استفاده می شد تا باروت هدر نرود.

طبق فرمان امپراطور الکساندر سوم که در پایان قرن نوزدهم صادر شد، پوشیدن قزاق یک موضوع اجباری شد.

سنت های قرن

تازیانه گرانترین و شریف ترین هدیه به حساب می آمد. معمولاً داماد آن را در عروسی به عنوان هدیه از پدر شوهر آینده دریافت می کند. اعتقاد بر این بود که شلاق قزاق فقط می تواند متعلق به یک قزاق متاهل باشد. در خانه، او به طور تصادفی نمی چرخید، بلکه در یک مکان مشخص در اتاق خواب آویزان بود.

اگر صاحب خانه تازیانه ای به پای مهمان می انداخت، باید آن را برمی داشت و صاحب خانه را در آغوش می گرفت و بدین وسیله احترام خود را نشان می داد. اگر او روی زمین دراز کشیده بود، آن شخص نمی خواست فروتنی خود را به صاحبش نشان دهد و دلیلی برای آزرده شدن داشت.

اگر دو قزاق با هم دعوا می کردند، می توانستند شلاق رد و بدل کنند - و توهین فراموش شده تلقی می شد. اگر داده می شد امتیاز ویژه ای محسوب می شد که برای هر خدمتی به شخص داده می شد یا نشانه حسن رابطه بود. هنگام بحث در مورد هر موضوعی در جلسه قزاق ها، شلاق قزاق بلند شده نشانه رضایت و تایید تلقی می شد.

حتی به او قدرت های ویژه ای نسبت داده می شود. اعتقاد بر این بود که او توانست ارواح شیطانی را بترساند،بنابراین، او را بر روی گهواره یک نوزاد تعمید نیافته آویزان کردند.

وقتی یک قزاق در حال مرگ بود، یک تازیانه همراه با یک شمشیر در تابوت گذاشتند.

هر قزاق باید قادر به استفاده از این سلاح بود. فقط به پسران از سن 8 تا 12 سالگی آموزش داده شد. آنها در این آموزش از تکنیک های رقص و بازی های محلی استفاده کردند.

مراحل اصلی تکنیک مالکیت

قرار بود شلاق تبدیل به امتداد دست شود، تنها در این صورت به سلاحی جدی تبدیل شد که قادر به محافظت از صاحبش در برابر متخلفان بود. قبل از حرکت به سمت تمرین تکنیک های مالکیت، لازم بود یاد بگیریم که چگونه کارهای زیر را انجام دهیم:

1. آن را در جهات مختلف و با سرعت های مختلف بدون ضربه زدن به خود بچرخانید.
2. شلاق را بچرخانید، وزن آن با باری که به نوک شلاق وصل شده است.
3. یاد بگیرید که با دو مژه برخورد کنید.

هنگامی که عناصر اصلی مالکیت تسلط یافتند، آنها به تمرین ضربه زدن روی آوردند. سه نوع اصلی حمله وجود دارد:

• با اعطا. هدف نهایی این ضربه پایین آوردن حریف با گرفتن دست‌ها، پاها یا کل بدن او است.
• ضربه "سیلی". در انتهای شلاق و همیشه با زاویه 900 استفاده می شود.
• با کشش. بعد از ضربه باید سریع دست را بیرون کشید تا احساس بریدن ضربه ایجاد شود.

راز مالکیت از پدر به پسر و از نسلی به نسل دیگر منتقل شد.

شلاق قزاق از چه چیزی تشکیل شده است

دسته و شلاق دو عنصر اصلی تشکیل دهنده شلاق قزاق هستند. عکس بالا عالیهآن را بهتر نشان می دهد.

دسته از چوب ساخته شده بود که می شد آن را با چرم بافته کرد. دسته همیشه 10-15 سانتی متر کوتاهتر از شلاق است. دو حلقه وجود دارد، یک حلقه بزرگتر برای دست کاربر و یک حلقه کوچکتر برای لیز خوردن شلاق نورد شده در صورت عدم استفاده.

شلاق از چرم ساخته شده بود. در زمان های قدیم، دو مورد از آنها وجود داشت: یکی برای اسب یا حیوانات دیگر، و دیگری برای استفاده در جنگ با دشمن. آن تازیانه را که نیازی به آن نداشت، در دسته بیرون آوردند و در صورت لزوم بیرون آوردند.

شلاق از چند قسمت تشکیل شده است: یک حاشیه در همان ابتدای شلاق، قسمت اصلی بافته شده با تسمه و یک کیف چرمی کوچک در انتهای شلاق که بار در آن قرار می گیرد، برای تقویت ضربه.

انواع شلاق

دو نوع شلاق وجود دارد:

1. دونسکایا.

شلاق دون قزاق با طول دسته چوبی و شلاق که 15-20 سانتی متر بلندتر است متمایز می شود. طول خود دسته از 30 تا 45 سانتی متر است. شلاق در حین استفاده با حرکات چرخشی دور دسته می چرخد.

2. کوبان.

طول دسته بسیار کمتر از دان است. علاوه بر این، با چرم بافته شده است و هیچ انتقال تیز به شلاق وجود ندارد. این باعث می شود ضربه زدن با یک کلیک بسیار راحت باشد.

تکنیک تولید

در قدیم در هر روستایی هر استادی اسرار مخصوص به خود را در ساختن شلاق داشت که مخفی نگه داشته می شد. ساخت شلاق قزاق با دستان خود امروز کاملاً امکان پذیر است، با دانش و مواد لازم.

قبلا از چرم بزرگ درست می شدندگاو، و پوست باید همیشه مرطوب باشد. آنها فرآیند تولید را با یک دسته شروع کردند، یک مو یا یک چوب در آن فرو کردند و آن را با تسمه های چرمی بافته کردند.

اما این روزها برای ساختن شلاق لازم نیست به دنبال پوست حیوانات باشید، یک ژاکت چرمی معمولی که قبلاً خراب شده کافی است.

این اسلحه مورد ظلم و تمسخر ضعیفتر باشد یا بالعکس موضوع غرور و عزت و حیثیت فقط به صاحب آن بستگی دارد. صاحب شلاق باید تاریخ باشکوه قزاق ها را به خاطر بسپارد و آنگاه در دستان خوبی خواهد بود و سنت های اجداد دور ما حفظ خواهد شد.