بهترین لنزهای شوروی: عکس، تاریخ

2024 نویسنده: Sierra Becker | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-26 04:51

با ظهور دوربین‌های دیجیتال، هر کسی می‌تواند بی‌نهایت عکس از هر زاویه‌ای بگیرد. با این حال، خیلی زود، عاشقان ثبت لحظات زیبا متوجه شدند که برای کار خوب (به جز اشتیاق محض) به یک دوربین مناسب با اپتیک مناسب نیاز دارند، نه یک ظرف صابون با لنز پلاستیکی. از این رو به تدریج مد خرید دستگاه های حرفه ای یا نیمه حرفه ای آمد. اما بعد معلوم شد که لنزهای روی آنها هزینه زیادی دارد که بیشتر علاقه مندان آماتور به سادگی آن را ندارند. جایگزینی پیدا شده است. این لنزهای قدیمی شوروی بود که معلوم شد هنوز هم می توان با دوربین های مدرن جالب عکسبرداری کرد. بیایید به بهترین آنها نگاه کنیم، که هنوز هم می‌توان با خیال راحت امروز هنگام شکار عکس از آنها استفاده کرد.

کمی درباره تاریخچه توسعه تجهیزات عکاسی شوروی

قبل از در نظر گرفتن بهترین لنزهای شوروی، ارزش مطالعه کمی تاریخچه آنها را دارد. با ظهور اتحاد جماهیر شوروی، این کشور تبدیل شدسعی کنید تجهیزات منحصر به فرد خود را تولید کنید که در میان آنها دوربین ها وجود داشت. با این حال، همانطور که در سایر زمینه ها بود، در بیشتر موارد، لنزها و دستگاه های شوروی برای آنها از همتایان موفق خارجی کپی می شدند. غم انگیز است، اما حقیقت دارد. اولین مدل های دوربین های قبل از جنگ مجهز به اپتیک داخلی بودند. فقط در دهه 30 لنزهای متحرک مد شد.

یکی از اولین دوربین هایی که چنین اپتیکی داشت، FED افسانه ای سال 1934 با عدسی به همین نام بود. این طرح صرفاً از دوربین مسافت یاب آلمانی با فرمت کوچک Leica II "قرض گرفته شده است".

دستاورد مهم بعدی در این زمینه دوربین دو لنزی Komsomolets بود که از سال 1946 تا 1951 تولید شد (کپی از Voigtländer Brilliant آلمان). برخلاف FED، این دستگاه دارای اپتیک غیر قابل جابجایی بود - اینها لنزهای T-21 f 6، 3/80 میلی متر از نوع "Triplet" بودند. اما "Moscow-2" (Super Ikonta C 531/2 از Zeiss Ikon) قبلاً دارای یک لنز جداشدنی "Industar-23" 4.5/110 میلی متری بود.

چند سال بعد هیچ پیشرفت خاصی در ایجاد اپتیک و دوربین های شوروی حاصل نشد، اما فقط مدل های معروف مارک های جهانی یا نسخه های قبلی کپی شدند. به هر حال، به این ترتیب "Komsomolets" به "آماتور" تبدیل شد، و FED - "هشیار".

در سالهای 1951-1956، دوربین مسافت یاب با فرمت کوچک "Zorkiy-3" (Leica III) در بازار ظاهر شد که لنزهای جداشدنی "Jupiter-8" 2/50 و"مشتری-17" 2/50). به موازات آن، در 1952-1956. یک رفلکس تک لنز با فرمت کوچک "Zenith" اختراع و تولید شد که بر اساس فاصله یاب "Zorkiy" ایجاد شد، اما بسیار عالی تر، مانند آن زمان. برای این، بدون شک، دستاوردهایی توسط لنزهای شوروی مانند "Industar-22" 3، 5/50 و "Industar-50" 3، 5/50 استفاده شد.

موفقیت بعدی در این زمینه تبدیل مدرن "Zorkiy-3S" به دستگاه "Zorkiy-4" (1956-1973) بود. در آن زمان این محبوب ترین مدل بود که برای سال ها بهترین در سری خود باقی ماند. به عنوان یک قاعده، "Zorkiy-4" به لنزهای آینه ای شوروی مانند "Jupiter-8" 2/50 و "Industar-50" 3، 5/50 مجهز بود. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد مجموعه‌ای از دستگاه‌ها به لنز Jupiter-17 2/50 مجهز شده بودند. به احتمال زیاد، اینها نسخه هایی بودند که در سال جشن پنجاهمین سالگرد استقرار قدرت شوروی تولید شدند.

در دوره پس از جنگ، بسیاری از مدل‌های جدید بر اساس مدل‌های قدیمی یا وام گرفته شده از غرب در حال زوال در کشور شروع به تولید کردند. انصافاً باید توجه داشت که ذهن های داخلی سعی می کردند ایده های خود را وارد چنین وسایلی کنند. با این حال، اغلب رهبری این ابتکارات را مختل می کرد. دلیل اصلی البته پول بود. به هر حال، توسعه چیزی طولانی‌تر و گران‌تر از دزدیدن یک ایده تمام‌شده است.

برای همه ما، نکته اصلی این است که از نیمه دومدهه پنجاه، بیشتر مدل های جدید اتحادیه به اپتیک قابل تعویض مجهز بودند. و این بدان معنی است که چندین شرکت متخصص در تولید لنزهای عکاسی در کشور ظاهر شده اند. بنابراین این دوره نقطه عطفی در تاریخ فتو اپتیک شوروی بود، زیرا اکنون استقلال خاصی به دست آورده است.

خطوط اصلی لنز در اتحاد جماهیر شوروی

اگرچه تعداد زیادی اپتیک عکس در سالهای بعد تولید شد، تنها چند برند محبوبیت بیشتری کسب کردند.

• "مشتری". این نوع لنز در اصل از CZJSonnar آلمانی در سال 1949 کپی شده است. در مجموع، در طول سالهای اتحاد جماهیر شوروی، حدود دویست مدل از چنین اپتیکی توسعه یافت. علاوه بر این، هدف آنها بسیار متفاوت بود. لنزهای سریع ژوپیتر شوروی، به طور معمول، از موفق ترین مدل های CZJ Sonnar کپی شده و با اکثر دوربین هایی مانند کیف، سالیوت، نارسیسوس، لنینگراد، زورکی و غیره مطابقت دارد. شایان ذکر است که پایه های (اندازه نخ) چنین دوربین هایی اپتیک ها و تولیدکنندگان متفاوت بودند.
• نوع دیگری از لنزهای شوروی که تقریباً برای همه آشناست، "Industar" است (نامی از "صنعتی سازی" + پسوند مد روز اروپایی -ar). در مجموع، کمی بیش از صد مدل در این خط وجود داشت که در شرکت های کاملاً متفاوت اتحاد جماهیر شوروی تولید شد. وجه تمایز اصلی چنین وسایلی طراحی نوری آنها بود که از چهار عدسی تشکیل شده بود که دو تای آنها به هم چسبیده بودند. در بیشتر موارد، چنین لنزهایی روی دوربین های مارک ها قرار می گرفتندزنیت، فدرال رزرو، نوا، اسپورت، مسکو، زاریا، سالیوت و غیره
• هلیوس نیز در سراسر کشور شناخته شده بود. اپتیک های این برند نه تنها بر روی دوربین ها، بلکه بر روی دوربین های فیلمبرداری، در عکاسی هوایی و غیره نیز نصب می شد. اکثر هلیوس ها از شش لنز در چهار گروه تشکیل شده بودند، البته لنزهایی برای هفت لنز نیز وجود داشت. کمی بیش از صد و بیست مدل در این خط تولید شد که می‌توان آن‌ها را روی همان دوربین‌های Industar نصب کرد، زیرا نوع پایه این اپتیک یکسان بود.

• تعداد خط لنزهای واید شوروی "میر" کمی کمتر بود. آنها بیش از هفتاد مدل منتشر کردند. دستگاه های مشابه را می توان روی همان دوربین هایی که در بالا ذکر شد قرار داد. اگر چه استثناهایی از این قاعده وجود داشت. به عنوان مثال، "Mir 1-A" دارای یک دم آداپتور قابل تعویض بود که امکان نصب آن را بر روی دستگاه هایی با انواع دیگر رشته ها فراهم می کرد.
• اما "Kaleinar" مجموعه ای از لنزهای نسبتا کمیاب برای دوربین های شوروی است که تعداد آنها زیاد نبود. سیستم نوری آنها از چهار لنز در چهار جزء تشکیل شده بود. این معجزه در کارخانه آرسنال در کیف تولید شد و تنها دو مدل از این خط برای فروش رایگان موجود بود: Kaleinar-3 و Kaleinar-5. با توجه به انواع خاصی از پایه‌ها ("B" و "C")، این اپتیک فقط بر روی دستگاه‌های Kyiv-6S قابل نصب است."Kyiv-60" ("B")، و همچنین به "Salyut"، "Salyut-S" و "Kyiv-88" ("C").
• خط لنزهای تله فوتو "Tair" را فراموش نکنید. چنین اپتیکی بر روی دستگاه های آماده نصب نمی شد، اما به طور جداگانه به عنوان دوربین های بازتابی تک لنز با فرمت کوچک قابل تعویض فروخته می شد. یکی از ویژگی های جالب آنها را می توان در نظر گرفت که مدل هایی با حرف "A" در نام با آداپتور عرضه می شدند. بنابراین، «تیر» را می‌توان بر روی اکثر دوربین‌ها با انواع پایه‌های مختلف قرار داد که منجر به رواج آن شد. انواع باقی مانده از چنین لنزهای SLR اتحاد جماهیر شوروی دارای اندازه ثابتی بودند: "B" یا "C".
• خط کوچک دیگری از اپتیک عکس اتحاد جماهیر شوروی - "Ruby". این نام سریال با فاصله کانونی متغیر بود. این دستگاه از Voigtländer Zoomar کپی شده است. در مورد نصب، اکثر مدل‌ها دارای پایه «C» یا «Automatic» کمیاب بودند، بنابراین فقط می‌توان آن‌ها را روی تعداد محدودی دوربین نصب کرد: «Zenith-4»، «Zenith-5»، «Zenith-6» (» C")، "Kyiv-10" و "Kyiv-15" ("Automatic").
• همچنین ارزش برجسته کردن خانواده ای از لنزها مانند "Zenitar" را دارد. برخلاف همه موارد فوق، اپتیک این برند تا به امروز در فدراسیون روسیه تولید می شود. "Zanitar" در خط تولید دارای هر دو لنز با فاصله کانونی معمولی و همچنین مدل های زاویه باز، تله فوتو و زوم است.فاصله.

آیا می توان از لنزهای دوربین های قدیمی در دوربین های مدرن استفاده کرد؟

پس از پرداختن به خطوط بهترین لنزهای شوروی، ارزش این را دارد که بفهمیم کدام لنزها هنوز هم قابل استفاده هستند. از نظر تئوری، تقریباً همه چیز، زیرا اکثر دوربین های فیلم از زمان اتحاد جماهیر شوروی هنوز در حالت کار هستند. بنابراین می توانید فیلم را قرار دهید و هر چیزی را که می خواهید فیلمبرداری کنید. علاوه بر این، برخی از هنرمندان عکاسی امروز، در حسرت یکپارچهسازی با سیستم‌عامل، دوربین‌های دیجیتال را کنار می‌گذارند و اجداد شوروی خود را بیرون می‌برند.

با این حال، فقط تعداد کمی از این علاقه مندان عجیب و غریب وجود دارد، اما بیشتر دوستداران عکس از تجهیزات دیجیتال خوب کاملا راضی هستند، که اتفاقاً می توان از اپتیک شوروی واقعاً استفاده کرد. اما برای اتصال این معجزه، باید از آداپتورهای ویژه استفاده کنید، زیرا اکثر اپتیک‌های عکس ماستودون دارای پایه‌های متفاوت با پایه‌های مدرن نیکون، کنون، Olympuses یا سونی (معروف‌ترین برندهای دستگاه‌های دیجیتال) هستند.

چه آداپتورهایی برای اپتیک عکس قدیمی استفاده می شود

اگرچه امروزه انواع مختلفی از آداپتورها برای لنزهای شوروی وجود دارد (به لطف چینی های سخت کوش)، اغلب باید با سه مورد از آنها سر و کار داشته باشید که هر کدام برای نوع خاصی از پایه طراحی شده اند:

• آداپتور اپتیک با رشته M39.
• H. mount
• آداپتور به M42.

دومی یکی از رایج ترین آنهاست. بنابراین، می توان از آن برای اتصال استفاده کرداکثریت غالب لنزهای شوروی. M42 تقریباً برای تمام مدل های مدرن نیکون و کنون مناسب است. علاوه بر قطر پایه، آداپتورها در عملکردهای اضافی خود نیز متفاوت هستند. بنابراین، ساده ترین آنها حلقه های فلزی معمولی هستند که به شما امکان می دهند اپتیک را به دوربین بچسبانید.

مدل‌های گران‌تر معمولاً به شیشه ضد انعکاس مجهز می‌شوند که وظیفه اصلی آن (برخلاف اطمینان بسیاری از فروشندگان) جلوگیری از ورود گرد و غبار و گریس کارخانه‌ای که طی سال‌ها انباشته شده به دستگاه دیجیتال است، می‌باشد. آداپتورهای دارای تراشه جالب ترین در نظر گرفته می شوند. آنها به شما امکان می دهند حداقل کمی کار رترواپتیک را خودکار کنید. در اینجا، برای هر خط دوربین، حلقه های جداگانه ای ساخته شده است که با مکانیک سازگار است. با این حال، سرعت و قدرت مانور کار آنها هنوز هم کمتر از آنالوگ های مدرن است.

می توانید هر یک از آداپتورها را در هر فروشگاه تجهیزات عکس کم و بیش جدی یا از طریق اینترنت خریداری کنید. همچنین بسیاری از صنعتگران چنین لوازم جانبی را با دستان خود می سازند. این فقط طولانی است و بیش از حد پر زحمت است، در حالی که ساده ترین حلقه ها مانند M42 یا M39 فقط یک پنی قیمت دارند.

چگونه اپتیک های قدیمی را وصل کنیم؟

برای اتصال لنزهای شوروی به نیکون، کنون، المپوس، سونی یا سایر دستگاه های مدرن، باید چند مرحله ساده را انجام دهید:

• اول از همه، دوربین را خاموش کنید (و چه کسی فکر می کرد که برخی ممکن است این موضوع را فراموش کنند).
• بعد، باید آداپتور را به اپتیک پیچ کنید، کهابتدا باید از گرد و غبار، گریس و سایر آلاینده ها پاک شود. ضمناً بهتر است برای این کار از پارچه یا کیت مخصوص استفاده کنید.
• سپس اپتیک های بومی از دوربین حذف می شوند. به عنوان یک قاعده، برای این کار باید یک دکمه را در نزدیکی پایه فشار دهید و لنز را باز کنید. در هر صورت، ابتدا باید دستورالعمل ها را مطالعه کنید (علی رغم اینکه سنت ملی ما خواندن این تلمود را فقط در صورت خرابی تجویز می کند).
• آخرین اقدام نصب واقعی لنز شوروی روی نیکون، کنون، سونی و غیره است. برای انجام این کار، باید یک نقطه قرمز یا سفید روی آداپتور پیدا کنید و آن را با یک علامت مشابه در آن مقایسه کنید. خود دوربین، اپتیک را پیچ کنید. اکنون دستگاه را در حالت "M" روشن می کنیم و از دستگاه استفاده می کنیم.

مزایای استفاده از رترواپتیک در دوربین های مدرن

همانطور که از بخش قبل می بینید، اتصال اپتیک عکس شوروی به دستگاه های دیجیتال یک موضوع ساده است. علاوه بر این، استفاده از چنین تجهیزاتی دارای چندین مزیت است:

• اول و مهمتر از همه قیمت است. بنابراین، لنزهای شوروی برای نیکون و کانن چندین برابر ارزان‌تر از لنزهای مدرن خود هستند.
• علاوه بر ارزان بودن، اپتیک ها دارای شیشه عالی هستند که به شما امکان می دهد عکس های بسیار شفافی بگیرید که تغییر شکل نمی دهند و در لبه ها کشیده نمی شوند، همانطور که هنگام کار با جایگزین های پلاستیکی اتفاق می افتد.
• برای چنین دستگاه هایی، سیستم لنز، به عنوان یک قاعده، برای سال ها آزمایش شده است و به شما امکان می دهد به عالی دست پیدا کنید.نتایج.
• مزیت دیگر استفاده از لنزهای شوروی برای کانن، نیکون، سونی و غیره دوام آنهاست. اکثر آنها از فلز تقریباً غیرقابل تخریب ساخته شده اند. به هر حال، به همین دلیل وزن آنها دو برابر نسخه های مدرن خود است.
• علاوه بر این، این اپتیک برای کار در حالت دستی طراحی شده است، به این معنی که چرخ ها و قطعات در حال اجرا تا حد امکان راحت و بادوام ساخته شده اند.

معایب اپتیک عکس شوروی هنگام استفاده در دوربین های مدرن

با این حال، استفاده از لنزهای شوروی برای Canon، Nikon، Sony و غیره دارای معایبی است و آنها کاملاً قابل توجه هستند:

• اول از همه، این عصر قدیمی تکنولوژی است. نیمی از او بزرگتر از عکاسانی هستند که از او استفاده می کنند، یا حداقل هم سنشان. و این بدان معنی است که احتمال فرسوده شدن و به سرعت از بین رفتن آن (با وجود کیفیت برجسته شوروی) بسیار زیاد است.
• علاوه بر این، لازم به یادآوری است که بیشتر لنزها برای عکاسی سیاه و سفید طراحی شده اند، به این معنی که هنگام کار با رنگ، می توانند تصویر محو تری ارائه دهند. اگرچه، با قابلیت های فتوشاپ مدرن، اینها چیزهای بی اهمیتی هستند.
• یکی دیگر از ایرادهای مهم، طرز کار است. با یادآوری تاریخچه صنعت عکاسی در اتحاد جماهیر شوروی، می بینیم که اکثریت قریب به اتفاق همه چیزهایی که در این منطقه تولید می شد در واقع از کشورهای دیگر به سرقت رفته بود. با این حال، برای اینکه کسی متوجه نشود، اغلب حداقل تغییرات آرایشی ایجاد می شد. و بر اساس میزان ازدواج (که فن ناپذیر به آن بسیار مشهور بود) می توان نتیجه گرفت که برخی از عدسی هامطابق GOST ساخته نشده است، به این معنی که کیفیت عکس ها بسیار مورد نظر باقی می ماند. بنابراین، هنگام خرید اپتیک‌های دست دوم ساخته شده در اتحاد جماهیر شوروی، می‌توانید دقیقاً عامل سرنوشت باشید که یک نسخه معیوب دریافت می‌کند.

اگر دلایل قبلی مربوط به وضعیت لنزها بود، پس ارزش آن را دارد که ویژگی های منفی کار آنها را ذکر کنید. اول از همه، این است که آنها را فقط می توان در حالت دستی عکاسی کرد و هیچ چیز دیگری ("M"). البته حلقه‌هایی با تراشه‌ها از نظر تئوری به معجزه شوروی اجازه می‌دهند تا به الکترونیک مدرن متصل شود و به نوعی با آن تعامل داشته باشد، اما هنوز به طور قابل توجهی بدتر از استفاده از اپتیک بومی خواهد بود. بنابراین، با تصمیم به کار با لنزهای دستی شوروی، مهم است که برای کار دستی و نیاز به پیکربندی مستقل تمام عملکردهای دوربین آماده شوید. از طرف دیگر، اکثر حرفه ای ها حتی با اپتیک های مدرن سرد نیز چنین کار می کنند. بنابراین، عکاسی با لنزهای شوروی می تواند یک مدرسه عالی و یک آزمون سرعت شاتر برای مبتدیان باشد. بنابراین ارزش امتحان کردن را دارد، به خصوص که در صورت شکست، همیشه می‌توانید لنز خودکار اصلی خود را به عقب برگردانید

عکس اپتیک ساخته شده در اتحاد جماهیر شوروی به چه دسته هایی تقسیم می شود

پس از پرداختن به تاریخچه، مزایا و معایب رترو اپتیک، ارزش این را دارد که در نظر بگیریم که کدام لنز شوروی بهتر است و برای چه استفاده شود. بنابراین، می توانید اپتیک های عکس را به دسته های مختلف تقسیم کنید، اما بهتر است این کار را با فاصله کانونی انجام دهید (این فاصله از نوری است.مرکز لنز به سنسور، جایی که یک تصویر واضح از جسم تشکیل می شود، که در میلی متر اندازه گیری می شود). در میان چنین تجهیزاتی، ساده ترین روش تشخیص رایج ترین سه نوع است:

• زاویه باز اپتیکی است که در آن فاصله کانونی کمتر از حد معمول است. این ویژگی آن را برای عکاسی منظره عالی می کند.
• لنزهای تله فوتو پرتره برای عکاسی از نمای نزدیک طراحی شده اند.
• لنزهای تله فوتو نوعی از لنزهای تله فوتو هستند که برای کوتاه‌تر کردن قاب و کل لنز از فاصله کانونی آن طراحی شده‌اند.

بهترین لنزهای پرتره شوروی

در این رده، پنج مدل اپتیک از زمان اتحاد جماهیر شوروی بیشترین تعداد را در نظر گرفته اند:

• اول از همه، این "Helios 44/2" با فاصله کانونی (f) دو است. دستگاه او به شما امکان می دهد بوکه مورد علاقه خود را در تصاویر ایجاد کنید. به عبارت دیگر، کل پس زمینه ناخوشایند با دایره های عجیب و غریب محو شده است. با این حال، یادگیری اینکه چگونه این معجزه را بر روی آنچه لازم است متمرکز کنید، عرق زیادی می خواهد.
• یکی دیگر از "Helios" که یکی از بهترین ها در رده خود محسوب می شود، مدل 40-2 است. به هر حال، به همین دلیل است که هنوز در روسیه تولید می شود، اگرچه نسبت به همتایان غربی پایین تر است. این تجهیزات قادر است بوکه های روشن تری ایجاد کند، زیرا فاصله کانونی آن (f) تنها 1.5 است و برای عکاسی پرتره و خیابانی طراحی شده است. "Helios 40-2" قادر است یک تصویر سه بعدی و پلاستیکی ایجاد کند و همچنین یک طراحی نرم از جزئیات بدون شکاف و فرورفتگی در سایه ها ارائه دهد.

• "Jupiter-37A" دارای دیافراگمی از دوازده گلبرگ است. مانند Helios، زمانی که دیافراگم باز است، پس زمینه را کاملا محو می کند. در ضمن، برای اینکه در اثر لرزش دست در تصویر تمام شده تاری وجود نداشته باشد، بهتر است با این لنز با سرعت شاتر کمتر از 1/200 عکس بگیرید.
• نوع سی و هفتمین "مشتری-9" تعداد پره های دیافراگم حتی بیشتری دارد - پانزده. به لطف این، چنین اپتیکی پرتره های روشن و واضح ایجاد می کند. به هر حال، این نسخه تقریباً به طور کامل از Carl Zeiss Sonnar 85/2 کپی شده است.
• و آخرین در میان بهترین لنزهای پرتره دوران شوروی - "Tair-11A". برای عکاسی پرتره گروهی طراحی شده است. حتی تیغه های دیافراگم بیشتری دارد - بیست. بنابراین، بوکه در پس‌زمینه تار این دستگاه بهترین در بین موارد ذکر شده است.

شایان ذکر است که تمام اپتیک های ذکر شده نه تنها برای عکاسی، بلکه برای فیلمبرداری نیز عالی هستند. بنابراین، بسیاری از دوربین های مدرن قادر به کار در حالت دوربین فیلمبرداری هستند و توانایی لنزهای شوروی ذکر شده برای محو کردن زیبایی پس زمینه به ایجاد یک جلوه عاشقانه غیرمعمول در هنگام فیلمبرداری کلیپ کمک می کند. به هر حال، در کنار تمام اپتیک های ذکر شده، می توانید از حلقه های ماکرو استفاده کنید که به شما امکان می دهد عکس های عالی از جزئیات کوچک ایجاد کنید.

بهترین لنزهای واید

نمونه های زیادی از سخت افزار خوب در این دسته وجود ندارد. شاید به این دلیل که در یک زمان تقاضای آن بسیار کمتر از اپتیک پرتره بود. پس بیایید در نظر بگیریمبهترین لنزهای واید شوروی:

• Zenitar-N به اصطلاح "ماهی چشم" است زیرا میدان دید آن تقریباً 180 درجه است.
• بستگان او - "Zenitar MS" - هنوز در حال تولید است. علیرغم منسوخ بودن، برای کسانی که می خواهند عکاسی پرتره را انجام دهند بسیار مناسب است. با این حال، برای کارهای جدی تر در آینده، ارزش آن را دارد که پس انداز کنید و چیزی مدرن تر بخرید.
• اما Mir-20M قدیمی هنوز هم می تواند عکس های عالی بگیرد. اغلب از آن برای عکسبرداری از آثار معماری و مناظر استفاده می شود. ویژگی آن وضوح بالا در کل قسمت قاب است.

لنزهای تله فوتو

در مورد لنزهای تله، لیست آنها بسیار کوتاه است، زیرا در زمان شوروی آنها کمیاب و بسیار گران بودند:

مشهورترین و موفق ترین در این مقوله همچنان "Telezenitar-K" محسوب می شود. او فقط یک نسبت دیافراگم عالی و یک هود لنز داخلی (محافظت در برابر تابش خیره کننده) دارد. این متعلق به آن لنزهای تیز شوروی است که با آن می توانید از مناظر و اشیاء از دور عکس بگیرید. همچنین برای عکاسی در رویدادهای مختلف در صورتی که سوژه در فاصله زیادی قرار داشته باشد، خود را خوب نشان داده است. عیب اصلی چنین اپتیکی عدم وجود تثبیت کننده تصویر است. به همین دلیل، بهتر است از سه پایه برای عکاسی استفاده کنید، زیرا عکاسی با دست بیشتر باعث ایجاد لرزش و تار شدن تصاویر می شود

همچنین، لنز تله فوتو "Granit-11" بسیار خوب بود،که در SSR اوکراین در آرسنال تولید شد. او یکی از معدود لنزهای زوم شوروی بود. به هر حال ، پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ، کارخانه آرسنال به تولید آن ادامه داد ، اما با نام دیگری - MS ZOOM ARSAT. Granit-11 مانند Telezenitar-K قادر به گرفتن عکس های مختلف از فواصل دور است. در عین حال، هنگام زوم، طول دستگاه افزایش نمی یابد که در کار کاملاً کاربردی است. همچنین مجهز به هود داخلی است. شایان ذکر است که امروزه این لنز تله فوتو اغلب در آتلیه های عکاسی به عنوان لنز پرتره استفاده می شود.