تاریخچه گلدوزی و توسعه آن

2024 نویسنده: Sierra Becker | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-26 04:51

گلدوزی به عنوان یکی از انواع هنرهای تزیینی بر روی بسیاری از لباس هایی که طراحی خانه را تشکیل می دهند یافت می شود. این تعجب آور نیست، زیرا همیشه طبیعی بود که شخص خودش، لباس و خانه اش را تزئین کند.

تاریخ گلدوزی از دنیای باستان آغاز می شود، اگرچه این سوال که اولین بار در کدام کشور ظاهر شد هنوز در میان باستان شناسان بحث برانگیز است. به گفته برخی، الگوهای گلدوزی شده برای اولین بار در آسیای باستان ظاهر شد، به گفته برخی دیگر - در یونان باستان.

به نفع این واقعیت است که لباس های گلدوزی شده و وسایل مختلف خانه در آسیا ظاهر شده است، سوابق مورخان باستان در مورد جنگ های اسکندر مقدونی با ایرانیان گواهی می دهد. در اینجا بود که فاتح جوان برای اولین بار چادرهای طلادوزی شده را دید و به صنعتگرانش دستور داد که همان چادرها را برای او بسازند. در زمان های قدیم، گلدوزی نشان دهنده موقعیت اجتماعی خانواده بود. هرچه الگوی غنی تر و درخشان تر باشد، مواد لباس و نخ گلدوزی گران تر باشد، جایگاه فرد در جامعه بالاتر می رود. به عنوان الگوها، عمدتاً از زیور آلات گیاهی و حیوانی یا نمادهای مذهبی استفاده شده توسط افراد مختلف استفاده شد.

تاریخگلدوزی تکامل یافته است و امروزه نیز به تکامل خود ادامه می دهد. در طول صدها سال از وجود آن، بسته به مردم، اعتقادات، مد برای به تصویر کشیدن نقوش نخ بر روی پارچه یا مواد دیگر، بسیاری از درزها و انواع گلدوزی به وجود آمده است. یک الگو را می توان به یک سبک گلدوزی کرد و یا بسته به مهارت و ذوق هنری استاد، با نخ های مختلف بافت و تکنیک های مختلف گلدوزی ساخت. این ترکیب به گلدوزی اصالت و جذابیت می بخشد.

محبوب ترین دوخت دوزی. همچنین می تواند متفاوت باشد: گلدوزی یک الگوی یک رنگ اغلب به عنوان مکمل گلدوزی با استفاده از روش برش کاری است که معمولاً به رنگ سفید انجام می شود و به آن کوک ساتن سفید می گویند. سطح هنری با انتقال رنگ بسیار زیبا است و اجرای آن بسیار دشوار است. سطح شمارش - تعداد بخیه ها شمارش می شود و طول بخیه، به عنوان یک قاعده، برابر است با فاصله بین دو طرف موازی الگو. سطح شمارش معمولاً هنگام گلدوزی زیور آلات سبکی که عناصری با اندازه متوسط در نقش خود دارند استفاده می شود.

تاریخچه دوزی ساتن به قرن سوم قبل از میلاد برمی گردد. سطح آن را گلدوزی برای تزئین اشراف و خانه های آنها و همچنین برای بوم های معابد با تصاویر مذهبی می دانستند. برای این کار از نخ های ابریشم، طلا و نقره استفاده می شد. بقیه جمعیت بیشتر به سمت الگوهای زینتی و تکنیک های ساده تر، مانند دوخت متقاطع، نیم صلیب، دوخت ساقه، دوخت زنجیره ای و غیره گرایش پیدا کردند. تاریخچه گلدوزی حقایق جالب زیادی را در توسعه آن می داند. به عنوان مثال، در میان مردم اسلاو در روسیه این اعتقاد وجود داشت: اگر شروع کنیدگلدوزی با طلوع خورشید و قبل از غروب خورشید تمام می شود، سپس یک چیز با چنین طرحی تبدیل به طلسم یا طلسم برای شخصی می شود که برای او در نظر گرفته شده است.

در قرن گذشته، گلدوزی با روبان یا قیطان مد شد. اجرای آن چندان دشوار نیست، اما به مهارت ها و توانایی های خاصی، دقت و حوصله صنعتگر نیاز دارد. اما تصور اینکه این یک دور جدید در توسعه تکنیک های گلدوزی است، اشتباه است. تاریخچه روبان دوزی از قرن چهاردهم در فرانسه آغاز می شود. کلاه‌ها و لباس‌های خانم‌های نجیب را با روبان تزیین می‌کردند، سپس چنین نقش‌هایی به‌قدری مد شد که چند صد متر نوارهای ابریشمی یا ساتن برای گلدوزی یک لباس صرف شد.

تاریخ گلدوزی هنوز پابرجا نیست. سوزن‌زنان با استعداد بدلیجات، مهره‌ها، مهره‌ها، آویزها و سایر عناصر را به الگوها اضافه می‌کنند که به اصالت و ظرافت به محصول کمک می‌کند و باعث می‌شود شیک پوشان به گذشته نگاه کنند.