نور استودیو DIY. انواع نور استودیویی

2024 نویسنده: Sierra Becker | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-26 04:50

برای اکثر عکاسان، این سوال که چگونه نور استودیویی با کیفیت بالا ایجاد شود، مهم است. از آنجا که اغلب از پنجره کافی نیست و لامپ های ثابت نتیجه مطلوب را نمی دهند. نور استودیو را می توان با دست ساخت. سادگی و بودجه کم یک عامل مهم باقی مانده است.

آتلیه عکس خانگی

اغلب این مقدار زیادی تجهیزات گران قیمت در یک اتاق بزرگ است. با این حال، در صورت تمایل، می‌توانید مجموعه‌ای از چراغ‌های استودیویی قابل حمل خود را جمع‌آوری کنید و حداقل برای آن هزینه کنید.

این به تجهیزات زیر نیاز دارد: یک دوربین (دارای لنز)، همگام‌کننده، فلاش و نگهدارنده برای آنها، باتری، پایه، چتر، سافت باکس، اصلاح‌کننده، پس‌زمینه و، البته، کیف برای حمل و نگهداری همه چیز. ابزار.

نورپردازی استودیویی چگونه است

نقش نور در دنیای عکاسی بسیار ارزشمند است. با آن می توانید خلق و خوی، عمق، احساسات را منتقل کنید. نور کلید قدرتمندترین منبع در استودیو در نظر گرفته می شود. فقط از آن استفاده نکنید، زیراکنتراست بیش از حد به دست می آید و نیمی از جسم در تاریکی است. شما می توانید وضعیت را با نور پر کنید. این باعث می شود سایه ها صاف تر و کمتر نمایان شوند.

برای دریافت تصویر کامل‌تر، باید نور پس‌زمینه را اضافه کنید. این باعث دید می شود، جسم به صورت بصری از پس زمینه جدا می شود. آن را پشت مدل قرار دهید.

همچنین انواع نورهای استودیویی مانند پالسی و ثابت وجود دارد. بیایید به هر یک نگاهی بیندازیم.

نور پالس

این منبع قدرت بسیار بیشتری نسبت به یک منبع ثابت می دهد. حتی اگر آنها را از نظر هزینه، اندازه و سایر پارامترها مقایسه کنید. چرا این اتفاق می افتد؟ زیرا روشنایی ثابت، در حالی که شاتر باز است، باید فوتون ها را از اجسام در عدسی همیشه منعکس کند. و نور پالسی استودیو انرژی کافی را در مدت زمان کوتاهی جمع می کند و فوراً آن را در مقادیر زیاد آزاد می کند. این امر باعث می شود که به راحتی از خورشید پیشی بگیرید. از آنجایی که عکس به یک لحظه کوتاه نیاز دارد.

اگر برای کار کردن به انرژی زیادی نیاز دارید، این بهترین گزینه است. منبع نور پالسی می تواند اتاق را مانند یک روز آفتابی روشن روشن کند. در عین حال تنها 100 گرم وزن خواهد داشت و آزادانه در دست شما جای می گیرد. هنگام عکاسی در فضای باز، استفاده از نور پالسی راحت تر است. البته لوله های لامپ فلورسنت خیلی فشرده جمع نمی شوند و لازم است از آنها در برابر ضربه محافظت شود. منبع تغذیه باتری های معمولی است.

نور پالسی از شراره ها و خلبانان ساطع می شود. بایک همگام ساز آنها را با یک دوربین متصل می کند. تنها یک اشکال وجود دارد - انتشار مقدار زیادی گرما. نتیجه مصرف انرژی زیاد است.

نور ثابت

منابع اصلی لامپ های LED و هالوژن هستند. آنها با دوربین ارتباط برقرار نمی کنند که استفاده از آن بسیار راحت است. علیرغم این واقعیت که پالس، در نگاه اول، برتر از نور استودیو است، دومی مزایای خاص خود را دارد. با استفاده از چنین نورپردازی، عکاس آنچه را که دوربینش می بیند، خواهد دید. هیچ محدودیتی برای استفاده از اصلاح کننده های نور وجود ندارد. چون گرمای کمی دارد. حتی بدون گرفتن قاب، فقط با حرکت نور می‌توانید نتیجه را ببینید.

کار با او لذت بخش است. نیازی به استفاده از فلاش متر نیست، در حالت دستی عکس بگیرید. فقط باید تنظیمات را تغییر دهید تا به نتیجه دلخواه برسید، ISO و دیافراگم دوربین را تنظیم کنید. نور ثابت برای یادگیری ایده آل است. مثل او و مدل ها. فلاش های تند او را اذیت نمی کند، فقط باید به نور بسیار روشن عادت کند.

نور استودیو DIY

رایج ترین ضمیمه برای وسایل روشنایی سافت باکس است. شما می توانید آن را خودتان بسازید. برای این کار شما نیاز دارید:

• جعبه مقوایی؛
• کاغذ طراحی؛
• فویل;
• نورافکن هالوژن؛
• پارچه شفاف آستر؛
• slats;
• سوزن بافندگی;
• چسب;
• قیچی;
• سیم;
• آجیل;
• گیره مو;
• گیره لباس ثابت.

سافت باکس از یک قاب تشکیل شده است که می تواند باشداز هر جعبه مقوایی (مربع یا مستطیل) درست کنید. از یک طرف، لازم است که پوشش را قطع کنید تا باز شود. سپس یک لایه بازتابنده درست می کنیم. برای این کار داخل جعبه را با کاغذ سفید یا فویل بچسبانید. ما یک صفحه پخش کننده از یک پارچه سبک نیمه شفاف می سازیم و قسمت باز را با آن می بندیم. سافت باکس دارای یک پوشش دو لایه است: بیرونی (مشکی) و داخلی (بازتابنده فلزی).

در طرف مقابل صفحه، باید سوراخی برای دستگاه روشنایی ایجاد کنید که به عنوان نورافکن هالوژن استفاده می شود. با سیم وصل شده است.

اگر برای کار به یک سافت باکس بزرگ نیاز دارید، می توانید قاب آن را از لت های چوبی و سوزن بافندگی سیمی درست کنید. لازم به ذکر است که فریمی که صفحه روی آن نصب می شود باید بسیار بزرگتر از یک نورافکن باشد. قاب تمام شده با یک پوشش پوشانده شده است. می توان آن را در دو لایه ساخت. بنابراین، قرار دادن آن بر روی قاب آسان تر است، اما به زمان زیادی نیاز دارد. به‌طور جداگانه، دیوارها را با استفاده از گیره‌های لوازم التحریر با اندازه‌های متفاوت تنظیم می‌کنیم.

سافت باکس به پایه میکروفون یا پایه لامپ متصل می شود. بسیار مهم است که آن را فقط در هنگام عکسبرداری روشن کنید. از آنجایی که نورهای هالوژنی سطح را بسیار گرم می کنند. نور استودیو خانگی آماده است.

قدرت و کیفیت انواع نور

برای دوستداران عکس های روشن با عمق میدان کم و دیافراگم باز، نور ثابت ایده آل است. اگرچه قدرت کمی دارد. برای غذا، طبیعت بی جان، غذا وبه طور کلی سوژه های ثابت، بهتر است از نور پالسی استفاده کنید.

در مورد کیفیت، نظرات در مورد این موضوع بسیار ذهنی است. با این حال، نور ثابت دلپذیرتر و نرم تر است.

اصول کار

یک عکاس در یک استودیوی خانگی باید همه چیزهایی را که برای عکاسی نیاز دارید داشته باشد. این یک دوربین، یک سه پایه برای آن، یک پس زمینه، دستگاه های نورپردازی، بازتابنده ها، پیوست ها است. اما این کافی نیست. همچنین بسیار مهم است که بدانید چگونه با نور استودیو کار کنید و آن را به درستی تنظیم کنید.

ویژگی های اصلی:

• بشقاب پرتره;
• بازتابنده;
• چتر;
• softbox;
• بازتابنده;
• فیلترهای رنگی؛
• لوله;
• سلول.

استفاده از بازتابنده پس زمینه به روشن کردن یکنواخت پس زمینه کمک می کند. سایه های خشن، نور سخت جهت دار می دهد. یک ظرف زیبایی در مقابل سوژه مورد عکس قرار می گیرد. نور جهت دهی (متمرکز) ملایمی می دهد که با نور پراکنده تکمیل می شود. برای این کار از سافت باکس و چتر استفاده می شود. می توانید لامپ را پشت آن (در نور) نصب کنید یا به لطف پارچه سفید روی سطح داخلی از آن به عنوان بازتابنده استفاده کنید.

امروزه محبوب ترین ضمیمه در بین عکاسان سافت باکس است. نور پراکنده و زیباست. استادان از octoboxes (هشت ضلعی بزرگ) و stripboxes (مستطیل شکل بلند) استفاده می کنند. این همه به اندازه، شکل، فاصله تا جسم بستگی دارد. Octoboxes برای عکس های گروهی استفاده می شود، استریپ باکس برای عکس های پرتره استفاده می شود.

برای تغییرجهت و دمای رنگ نور نیاز به نور بازتاب دهنده است. آنها همچنین برای استودیوهایی با منبع واحد ضروری هستند. نقطه (لوله) به ندرت توسط عکاسان استفاده می شود، زیرا می تواند فقط جزئیات کوچک را روشن کند.

فیلترهای رنگی رنگ نور استودیو را تغییر می دهند. آنها روی منبع نصب می شوند، به پس زمینه هدایت می شوند و به این ترتیب یک عکس در هاله به دست می آید. رنگ پوست تغییر نمی کند. لانه زنبوری برای شبیه سازی نور خورشید استفاده می شود.

مونوبلاک ها، ژنراتورها به عنوان منبع نور ثابت به عکاسان خدمت می کنند. صنعتگران باتجربه ژنراتورها را انتخاب می کنند. اگرچه گران‌تر هستند، اما کار کردن با آنها آسان‌تر است.

همگام سازی و نحوه انجام آن

امروز در فروشگاه ها می توانید مجموعه ای از نور پالس را خریداری کنید. شامل:

• ایستاده;
• لامپ;
• چتر;
• فیلترهای رنگی.

ناراحتی این است که باید همگام سازی و اتصال به دوربین را انجام دهید. در غیر این صورت، فلش به سادگی کار نخواهد کرد.

همگام‌سازی را می‌توان به سه روش انجام داد.

1. فرستنده (ماشه IR).
2. همگام ساز رادیو.
3. کابل همگام‌سازی.

ماشه IR یک جعبه کوچک است. به دوربین وصل می شود که فلاش در حالت عادی قرار دارد. این بر اساس اصل زیر عمل می کند: در داخل مونوبلاک یک "تله" وجود دارد که تکانه ها را جذب می کند، که این موضوع را برای فلاش روشن می کند: "زمان کار است". نقطه ضعف این است که پرتو مادون قرمز مانند کنترل از راه دور و تلویزیون باید برای دستگاه قابل مشاهده باشد. به دلیل ناراحتی، این روش به ندرت استفاده می شود.

کاربردتر استفاده از همگام ساز رادیویی است. از هر جایی که رسید بلند می شودعلامت. اصل کار مانند فرستنده است، اما بر اساس امواج رادیویی است.

یک راه بسیار ناخوشایند برای عکاس، کابل همگام سازی است. از آنجایی که منبع نور و دوربین توسط سیمی به هم متصل می شوند که دائماً زیر پای استاد قرار می گیرد.

پس از تصمیم گیری در مورد همگام سازی، باید فلش را تنظیم کنید. به حالت دستی تغییر می کند. قدرت در حال کاهش است. ما همین کار را با دوربین انجام می دهیم. نوردهی فریم توسط هیستوگرام یا فلاش متر تعیین می شود.

بررسی

معمولاً بین عکاسان در مورد استفاده از نور استودیو اختلاف نظر وجود دارد. بررسی ها متفاوت است. آزمایش لازم است. برای ایجاد یک تصویر با کیفیت بالا، اغلب چندین منبع کافی است. درک هر یک مفید خواهد بود. فقط تجربه و دانش به شما کمک می کند نور استودیو مناسب را برای یک مورد خاص انتخاب کنید.