موزه خودرو میخائیل کراسینتس در چرنوسوو: مجموعه ای از اتومبیل ها

2024 نویسنده: Sierra Becker | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-26 04:50

Mikhail Krasinets یکی از رسواترین و مورد بحث ترین کلکسیونرهای خصوصی در فضای پس از شوروی است. او به دلیل ایجاد بزرگترین مجموعه از خودروهای داخلی در فضای باز شناخته شده است که در حال حاضر بیش از 300 نمونه دارد. در میان آنها بسیاری از مدل های کمیاب و کلکسیونی وجود دارد. با این حال، بسیاری هنوز در مورد نمایش آن دوسوگرا هستند، و بحث می کنند که آیا این یک موزه منحصر به فرد است یا یک زباله دانی معمولی. از این گذشته ، او از یک طرف اتومبیل های زیادی را در مکان های جمع آوری ضایعات از نابودی نجات داد ، از طرف دیگر ، خودش یک زباله دانی برای اتومبیل های زمانی کمیاب در زیر آفتاب و برف سوزان ترتیب داد. در این مقاله درباره خود کلکسیونر و مجموعه اش که خیلی ها آن را قبرستان ماشین های شوروی می نامند صحبت خواهیم کرد.

بیوگرافی

اکنون میخائیل کراسینتس بازنشسته شده است. پیش از این، او یک راننده ماشین مسابقه بود، در مسکو زندگی می کرد، به عنوان مکانیک در کارخانه خودروسازی لنین کومسومول کار می کرد، اکنونبیشتر به عنوان "Moskvich" شناخته می شود.

او در دهه 90 شروع به جمع آوری مجموعه ای بی نظیر از اتومبیل های شوروی کرد. نقطه عطف در زندگی نامه میخائیل یوریویچ کراسینتس در سال 1993 بود، زمانی که قهرمان مقاله ما کارخانه را ترک کرد، جایی که مشکلات شروع شد. او به همراه همسرش آپارتمان را فروخت و به روستای چرنوسوو، واقع در منطقه تولا نقل مکان کرد.

این یک سکونتگاه بسیار کوچک است که طبق سرشماری جمعیت سراسر روسیه فقط پنج نفر در آن زندگی می کنند. این شهر در ۷ کیلومتری روستای کراسیوکا که مرکز اداری روستایی به حساب می‌آید و در ۷ کیلومتری یک سکونتگاه شهری به نام چرن قرار دارد. این روستا در جنوب شرقی منطقه تولا، نه چندان دور از مرز با منطقه بریانسک واقع شده است.

مسیر

همانطور که بازدیدکنندگانی که مجموعه میخائیل یوریویچ کراسینتس را دیده اند با چشمان خود اعتراف می کنند، حتی در حال حاضر نیز رسیدن به این مکان آسان نیست. ناگفته نماند وضعیت جاده ها در این مکان ها در اوایل دهه 90.

برای رفتن به بزرگراه M2 "کریمه". یک مسیر کوتاه به موزه اتومبیل میخائیل کراسینتس از اوگوت می گذرد، به عنوان یک نقطه عطف دیگر - دهکده کوچک Millionnaya با چندین خانه. جاده چیزهای زیادی برای دلخواه باقی می‌گذارد: در ابتدا تخته‌های بتنی است که توسط زندگی و زمان ضربه خورده است، و سپس آستر معمولی، در برخی نقاط با شیارهای عمیق و دشوار.

بیشتر وسایل نقلیه فقط در هوای خشک می توانند از این مسیر عبور کنند. اگر باران شدید می بارد، خطر نشستن وجود دارد، مثلاً هنگام پایین آمدن از پل روی رودخانه. قبلا وجود داردمکان ها و یک راه آسان تر - از طریق روستاهای Bredikhino و Donok، اما بسیار طولانی تر است.

بنیاد موزه

میخائیل یوریویچ کراسینتس می گوید که پول فروش آپارتمانش در مسکو در سال 1993 فقط در سه ماه تمام شده است. برای 150-200 دلار، او به طور فعال اتومبیل هایی را از گاراژهای تخریب شده خریداری کرد، که معلوم شد در محل ساخت و ساز جاده حلقه سوم بوده است. امروزه آنها تقریباً اساس مجموعه او را تشکیل می دهند.

موزه میخائیل کراسینتس خود به دو بخش نابرابر تقسیم شد. امروزه بیشتر خودروها همچنان در فضای باز هستند. با ارزش ترین و کمیاب ترین آنها در داخل خانه شخصی خود کلکسیونر قرار دارد.

اکنون Mikhail Krasinets نسخه‌های جدید را منحصراً با کمک‌های اهدایی بازدیدکنندگان موزه خریداری می‌کند. او تضمین می کند که تمام پول، بدون استثنا، برای دوباره پر کردن مجموعه می رود. او در عین حال اعتراف می کند که زندگی با یک مستمری آسان نیست، اما سعی می کند از مشکلات اجتماعی و خانگی فراتر بماند. او برای حفظ موزه اش تلاش زیادی می کند.

نگهداری از چنین مجموعه عظیمی به تلاش و زمان زیادی نیاز دارد، اما خودروهای زیادی وجود دارد که هنوز هم عوامل خارجی روی بیشتر آنها تأثیر منفی می گذارد.

برترین های مجموعه

تعداد زیادی نمونه واقعا منحصر به فرد در موزه خودرو میخائیل کراسینتس در چرنوسوو وجود دارد. به عنوان مثال، GAZ M-20 باستانی که قبلا توسط افسران پلیس شوروی استفاده می شد. ظاهرشممکن است برای بسیاری از فیلم های پلیسی زمان اتحاد جماهیر شوروی به خوبی شناخته شود. جالب است که نسخه ارائه شده در مجموعه میخائیل کراسینتس در دست شخصی بوده و هرگز در ترازنامه ساختارهای دولتی نبوده است.

برخی از خودروها توسط متصدی موزه بهبود یافته است. به عنوان مثال، همانطور که میخائیل کراسینتس می گوید، او به طور مستقل "پیروزی" را که در یکی از حیاط های مسکو در سال 1998 یافت شد به Chernousovo تحویل داد و قبلاً در اینجا کتیبه "ORUD Police" را با قلم مو ساخته است. افسران مجری قانون نیز در زمان شوروی با چنین ماشین هایی سفر می کردند. میخائیل یوریویچ یکی از ماشین‌های کمیاب ولگا را نقاشی کرد تا شبیه ماشین‌های رالی شود.

مرغهای دریایی

موزه میخائیل کراسینتس در Chernousovo به ویژه به دو "مرغ دریایی" افتخار می کند - اینها مدل های GAZ-13 و GAZ-14 هستند. اعتقاد بر این است که این اولین خودرو کلاس اجرایی در تاریخ صنعت خودرو شوروی بود. طراحی آن به سبک "باروک دیترویت" محبوب در آن زمان است. چنین خودروهایی از سال 1959 تا 1979 تولید شدند. بیش از 3000 دستگاه تولید شد. در این موزه می توانید یک سدان مجلل با گیربکس اتوماتیک را تحسین کنید. در زمان اتحاد جماهیر شوروی، چنین خودرویی واقعاً یک چیز منحصر به فرد بود. الان خیلی فرو رفته، رنگش کنده شده. اما حتی در حال حاضر "مرغ دریایی" قادر است تحت تاثیر قرار دهد. سالن بسیار بهتر حفظ شده است، تقریباً در شرایط عالی است. بازدیدکنندگان موزه نه تنها می توانند نمایشگاه ها را ببینند، بلکه می توانند رانندگی کنند.

دوم"مرغ دریایی" از این مجموعه نمونه ای از مدل GAZ-14 را نشان می دهد. این یک "لیموزین" دیگر است که ساخت بعدی آن است، اما نه چندان زیبا. آنها از سال 1977 تا 1988 در کارخانه خودروسازی گورکی تولید شدند و توانستند بیش از هزار خودرو تولید کنند.

ولگا و پوبدا

خودروهای ویکتوری و ولگا به طور گسترده در این موزه نمایش داده می شوند. در میان نمایشگاه های منحصر به فرد، چندین GAZ-21 کمیاب از همان سری اول با ستاره معروف روی مشبک رادیاتور وجود دارد. نزدیک - «ولگا» کمیاب با فنرها و محورهای جلو.

ماشین های Moskvich زیادی در این مجموعه از کارخانه ای که Krasinets سال ها در آن کار می کرد وجود دارد. به عنوان مثال، یک کانورتیبل با فرمان از اوپل. این‌ها فقط قبل از سال 1953 ساخته شده‌اند، بنابراین این یکی واقعا کمیاب و منحصربه‌فرد است.

خودروهای با سابقه

فقط در این موزه می توانید تنها بازمانده "Moskvich 3-5-5" را ببینید. تنها سه نسخه از این قبیل ساخته شد که برای آزمایش دولتی در نظر گرفته شده بود. این خودرو پهن با سیستم تعلیق فنری، گیربکس اصلی و موتور 1.7 لیتری است. فرض بر این بود که این نمونه اولیه در طول انتقال به تولید انبوه به مدل Moskvich 2140 تبدیل شود، اما این پروژه هرگز اجرا نشد.

داستان ظهور این «مسکوویچ» کمیاب در موزه کراسینتس بسیار جالب است. مدت زیادی در حیاط خلوت AZLK ایستاد. در سال 1994، زمانی که به طور فعالآنها از شر هر چیز اضافی و غیر ضروری خلاص شدند، حتی قصد داشتند آن را به فلز برش دهند. سپس کلکسیونر موفق شد در ازای دریافت یک موتور دست دوم از "ولگا" با انتقال "Moskvich" به او موافقت کند.

این داستان استثناست تا قاعده. Krasinets به ندرت خودروها را مبادله می کند، به عنوان یک قاعده، او آنها را برای پول می خرد. او چیزی از مجموعه خودش نمی فروشد. او اعتراف می کند که بارها به او پیشنهادهایی داده شده است، اما او قاطعانه روی موضع خود می ایستد و معتقد است که هر چیزی که به موزه رسیده باید در آن باقی بماند.

خودکار در میدان باز

شخصیت اصولگرا تا حد زیادی سرنوشت و زندگینامه میخائیل کراسینتس را تعیین کرد. بسیاری با موضع او بحث می کنند، به خصوص که امتناع از فروش اتومبیل های مجموعه او منجر به این واقعیت می شود که بسیاری از آنها زنگ می زنند، در زمینی مملو از علف های بلندتر از قد انسان ایستاده اند. کلکسیونر باید چنین ناوگان بزرگی را تقریباً به تنهایی پیگیری کند، بنابراین زمانی برای همه چیز باقی نمی ماند.

علاوه بر این، برخی از نمایشگاه ها در این مدت غارت شدند. البته، بیشتر خودروها در حال حرکت نیستند، اما عناصر بدنه، چراغ های جلو به طور گسترده از آنها حذف می شوند و جزئیات داخلی از بین می روند. همه اینها منظره ای غم انگیز و حتی ترسناک است. در عین حال، الگوی بسیار ساده است: هر چه ماشین از خانه خود میخائیل یوریویچ دورتر باشد، وضعیت وی اسفناک تر است.

در عین حال، در میدان باز نیز نمایشگاه های قابل توجه، کمیاب و منحصر به فردی وجود دارد که می تواند جایگاه شایسته خود را در هر موزه اتومبیل در جهان به دست آورد. در Chernousovoوضعیت ماشین ها ناامید کننده است، آنها بدون هیچ مراقبتی در فضای باز می میرند. به عنوان مثال، در میدان یک مدل ورزشی "Moskvich-2140" از سری "رالی" وجود دارد که زمانی متعلق به مسابقه‌دهنده مشهور روسی سرگئی شیپیلوف بود. در اواخر دهه 90، Krasinets آن را حدود 200 دلار خرید. امروز وضعیت و ظاهر او بسیار ناراحت کننده است.

قبرستان ماشین های قدیمی

بیشتر نمایشگاه که امروزه در یک میدان باز واقع شده است، بیشتر شبیه یک موزه نیست، بلکه یک شیء هنری باشکوه است. بسیاری را به یاد زباله های بدنام جورجیا می اندازد.

همچنین مکانی محبوب برای گردشگران است که برای ورود به آن باید ۲۵ دلار بپردازید. میخائیل یوریویچ هیچ هزینه ثابتی ندارد. هر بازدید کننده به اندازه ای که صلاح می داند پول می گذارد.

گردآورنده انتقاد

موزه و خود Krasinets اغلب مورد انتقاد قرار می گیرند. علاوه بر این، نارضایتی نه تنها توسط بازدیدکنندگان عادی، بلکه حتی توسط دوستان و بستگان وی ابراز می شود. ادعای اصلی این است که میخائیل یوریویچ در حوزه کاری خود قبلاً بسیاری از اتومبیل های کمیاب را نابود کرده است که می تواند برای کلکسیونرها بسیار جالب باشد و در مورد تاریخ صنعت اتومبیل شوروی چیزهای زیادی بگوید. Krasinets با آوردن آنها به موزه خود آنها را بازسازی نمی کند، بلکه آنها را به سادگی در خیابان رها می کند. بسیاری این رویکرد را غیرقابل قبول می دانند.

در عین حال، شایان ذکر است که اگر این خودرو دوست نبود، بسیاری از این خودروهادر ضایعات فلزی ریخته شدند، به ویژه در دهه 90، زمانی که برای کسی کاملاً بی فایده بودند. بنابراین، بحث در مورد اینکه مجموعه Krasinets چه چیزی را باید در نظر گرفت: گورستانی از اتومبیل های قدیمی، یک شی هنری یا یک موزه، تا به امروز ادامه دارد.

تلاش برای بازیابی مدل های فردی

در همان زمان، مشخص است که Krasinets سعی کرد برخی از مدل‌های خودروهای خود را بازسازی کند، اما هیچ چیز خوبی از آن حاصل نشد.

مشخص است که میخائیل یوریویچ تلاش هایی برای بازیابی افسانه ای SMZ S-3A انجام داد. این یک کالسکه موتوری دو نفره است که در کارخانه موتور سیکلت سرپوخوف از سال 1958 تا 1970 تولید شد.

همانطور که کارشناسان می گویند، هیچ اتفاقی نیفتاد. ماشین نه تنها بد رنگ شده بود، بلکه معلوم شد چراغ های جلوی آن اشتباه مونتاژ شده است، یکی از قطعات آن برعکس وارد شده است.

یک شکایت جدی از کلکسیونر در این واقعیت نهفته است که او حتی قادر به نصب یک حصار ابتدایی برای محصور کردن نمونه های کمیاب خود نیست. در نتیجه آن دسته از ماشین‌هایی که در دهه 90 برای فرآوری ارسال نمی‌شدند توسط ساکنان روستاهای اطراف که بدون مانع به میدان دسترسی داشتند، به طور جزئی به سرقت رفتند.

بیشتر مردم فکر می کنند که هر کس دیگری در جای کراسینتس مدت ها پیش یک موزه سودآور در سطح اروپایی ساخته بود. با این حال ، میخائیل یوریویچ نمی خواهد این کار را انجام دهد یا نمی تواند. در نتیجه، نمایشگاه های منحصر به فرد همچنان به زنگ زدگی و پوسیدگی ادامه می دهند.