نویسنده دانیلفسکی گریگوری پتروویچ: بیوگرافی، فهرست کتاب ها و بررسی ها

2024 نویسنده: Sierra Becker | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-26 04:50

گریگوری پتروویچ دانیلوسکی نویسنده سرشناس داخلی است. محبوبیت او به لطف رمان های اختصاص داده شده به تاریخ روسیه در قرون 18-19 به دست آمد. از سال 1881، او به عنوان سردبیر، مجله "Governmental Bulletin" را رهبری کرد و دارای رتبه مشاور خصوصی بود.

خانواده یک نویسنده

گریگوری پتروویچ دانیلوسکی در سال ۱۸۲۹ به دنیا آمد. او در روستای کوچک Danilovka واقع در ناحیه ایزیوم در استان اسلوبودا-اوکراین به دنیا آمد. امروزه این منطقه قلمرو منطقه خارکف است.

پدر قهرمان مقاله ما یک زمیندار ثروتمند و ثروتمند بود. نام او پیتر ایوانوویچ بود، او به درجه ستوان در ارتش رسید و سپس بازنشسته شد. او در سال 1839 هنگامی که پسرش ده ساله بود درگذشت.

یک سنت خانوادگی در خانواده دانیلوسکی وجود داشت که با این حال، با اسناد کاملاً رسمی تأیید شد. گفته می شود که بنیانگذار خانواده آنها دانیلا دانیلوف در سال 1709 مفتخر به پذیرایی از امپراتور پیتر اول در خانه خود شد. حاکم تازه از آزوف به پولتاوا باز می گشت.گفته می شد که حاکم دانیلوف را دوست داشت، او به سرعت از نردبان شغلی بالا رفت.

قابل توجه است که در خانواده گریگوری پتروویچ دانیلوسکی نویسنده مشهور دیگری بود. پسر عموی او افروسینیا اوسیپوونا در آینده مادربزرگ ولادیمیر مایاکوفسکی شد.

آموزش

گریگوری پتروویچ دانیلوفسکی ابتدا در مؤسسه نجیب در مسکو تحصیل کرد (تا سال 1846)، و سپس وارد دانشگاه در سن پترزبورگ در بخش حقوق شد. پدرش همیشه از او می‌خواست که حرفه‌ای قوی داشته باشد که درآمد ثابتی داشته باشد.

در زندگی نامه گریگوری پتروویچ دانیلوسکی حقایق و کنجکاوی های جالب زیادی وجود دارد. درست است ، یکی از آنها تقریباً به تراژدی ختم شد. در سال 1849، او به اشتباه به جای نیکولای یاکولوویچ دانیلوفسکی دستگیر شد و در مورد پتراشفسکی، که از حامیان مبارزات انقلابی بود، قرار بود توده ها را برای آن آموزش دهد، محاکمه شد. پتراشفسکی و 20 نفر دیگر از جمله فئودور داستایوفسکی به اعدام محکوم شدند که در آخرین لحظه با اعمال شاقه نامحدود جایگزین شد.

قهرمان مقاله ما چندین ماه در سلول انفرادی در قلعه پیتر و پل نگه داشته شد. فقط بعداً اشتباه تاسف بار برطرف شد و دانش آموز آزاد شد. نیکولای یاکوولویچ دانیلوسکی که واقعاً با پتراشفسکی در ارتباط بود، 100 روز را در زندان گذراند و پس از آن از سن پترزبورگ اخراج شد.

گریگوری پتروویچ در سال 1850 برای مقاله "درباره پوشکین و کریلوف"، دوره دانشگاهی، مدال نقره دریافت کرد.فارغ التحصیل دکترای حقوق.

خدمت در خدمت

بیوگرافی گریگوری پتروویچ دانیلوسکی در این مقاله به تفصیل آمده است. بلافاصله پس از دانشگاه به خدمت وزارت معارف عمومی درآمد. او به عنوان یک مقام رسمی در مأموریت های ویژه کار می کرد، اغلب به سفرهای کاری به صومعه های دور افتاده جنوب می رفت تا در بایگانی کار کند.

در سال 1856، دوک اعظم کنستانتین نیکولایویچ او را در میان دیگر نویسندگان (در آن زمان استعداد ادبی دانیلوسکی قبلاً قدردانی شده بود) برای مطالعه حومه روسیه فرستاد. به قهرمان مقاله ما این وظیفه داده شد که دهان دون و ساحل دریای آزوف را توصیف کند.

استعفا

دانیلفسکی خیلی زود بازنشسته شد، در سال 1857. او تصمیم گرفت کاملاً خود را وقف خلاقیت کند، ادبیاتی که بسیار دوست داشت. او در ملک خود در قلمرو روسیه کوچک ساکن می شود.

در عین حال در فعالیت های اجتماعی نیز فعال است. به ویژه، او سمت معاون کمیته خارکف برای بهبود زندگی دهقانان زمیندار را دارد. بعداً او به عضویت شورای مدرسه، یک واکه استانی، و در نهایت به عضویت شورای زمستوو استانی خارکف درآمد. او همچنین قاضی محترم صلح بود، تحصیلات حقوقی که دریافت کرد و احترامی که در بین اطرافیانش داشت در این امر نقش داشت. او به همراه نمایندگان زمستوو بارها به سن پترزبورگ سفر کرد تا منافع استان خود را نمایندگی کند. در سال 1962، بنای یادبودی برای او در روستای زادگاهش، دانیلوفکا، به نشانه قدردانی از هر کاری که برای هموطنانش انجام داد، برپا کردند.

کار در "روزنامه دولت"

در سال 1868 دانیلوسکیاز ناحیه خارکف وارد وکلای دادگستری می شود، اما به زودی این شغل را ترک می کند تا کاملاً روی کار در بولتن دولت متمرکز شود. در ابتدا دستیار سردبیر بود و از سال 1881 رسماً ریاست نشریه را بر عهده داشت. او در عین حال عضو شورای اداره اصلی امور مطبوعاتی است.

"Government Bulletin" - روزنامه ای روزانه که از سال 1869 تا 1917 در سن پترزبورگ منتشر می شد. این نشریه رسمی دولتی زیر نظر اداره اصلی امور مطبوعاتی بود. ایده تأسیس آن متعلق به وزیر امور داخلی الکساندر تیماشف است.

دانیلفسکی برای کمک به سردبیر واسیلی گریگوریف، که شش سال سانسور کننده اصلی روسیه بود، به روزنامه دولت می آید. پس از او، این نشریه توسط پتر کاپنیست و سپس سرگئی سوشکوف رهبری شد.

دانیلوسکی تا زمان مرگش (تا سال 1890) به عنوان سردبیر کار کرد، سرگئی تاتیشچف جایگزین او در این پست شد.

دانیلفسکی در ۶ دسامبر ۱۸۹۰ در سن پترزبورگ درگذشت. او در 26 سال گذشته در پایتخت امپراتوری روسیه در یک ساختمان آپارتمانی در خیابان نوسکی زندگی کرده است. در وطن کوچکش به خاک سپرده شد. اکنون قبر او در قلمرو روستای پریشیب در منطقه خارکف قرار دارد.

بیوگرافی خلاق

بیوگرافی گریگوری پتروویچ دانیلوفسکی ارتباط نزدیکی با کتاب دارد. او فعالیت ادبی خود را از 17 سالگی با سرودن شعر آغاز کرد. در سال 1849، در "کتابخانه برای خواندن"، نویسنده جوان موفق شد شعری به نام "گوایا-لیر" منتشر کند.که در مورد زندگی مکزیکی صحبت می کرد. او به گرمی مورد استقبال منتقدان قرار گرفت و پس از آن دانیلفسکی یکی از کارکنان مجله سنکوفسکی شد که در آن اولین کار خود را انجام داد.

در سال 1851، دانیلوسکی با بت خود نیکولای گوگول ملاقات کرد. در آن زمان، این نویسنده 42 ساله قبلاً Dead Souls و بسیاری از دیگر آثار معروف خود را منتشر کرده بود. دانیلفسکی در ابتدا از بسیاری جهات از او تقلید کرد. در جوانی آثار عاشقانه نوشت:

• "قصه های پریان اوکراینی" که هشت بار تجدید چاپ شد،
• چرخه شعر "اشعار کریمه".

ترجمه شکسپیر، میکیویچ و بایرون.

گریگوری پتروویچ دانیلوسکی نویسنده داستان های قوم نگارانه است که در مورد زندگی ساکنان روسیه کوچک صحبت می کند. در سال 1854، او آنها را در کتابی گردآوری کرد که تحت عنوان "Slobozhane" منتشر کرد.

فرار در نووروسیا

قهرمان مقاله ما در سال 1862 توانست توجهات را به خود جلب کند. پس از آن بود که رمان گریگوری پتروویچ دانیلفسکی "فراریان در نووروسیا" منتشر شد. این کتاب با نام مستعار A. Skavronsky به چاپ رسید.

این رمان داستانی هیجان انگیز در مورد رعیت های سابق دارد که زندگی جدیدی در حومه روسیه، در مناطق خالی از سکنه دریای آزوف پیدا کردند. در اینجا آنها توانستند از شر کار برده خلاص شوند.

نویسنده تمام دهکده‌هایی را توصیف می‌کند که در آن بیگانگان زندگی می‌کنند، زمین‌های بیابانی مخفی، که توسط مالکان قدیمی فراری، صاحبان آنها تحت تعقیب هستند. رمان‌نویس درک خوانندگان را از آن گسترش می‌دهددوران استحکامات این کتاب تحت تأثیر سفر نویسنده به جنوب کشور که توسط دوک بزرگ کنستانتین نیکولایویچ سازماندهی شده بود، نوشته شده است.

پس از اولین رمان موفق، فهرست کتاب های گریگوری پتروویچ دانیلفسکی با کتاب های جدید پر شده است: "فراریان بازگشته اند" و "مکان های جدید". پس از وقفه ای 7 ساله، همراه با استخدام در بولتن دولت، قهرمان مقاله ما رمان موج نهم را می نویسد. در آن، او آداب صومعه های روسی را، عمدتاً بر اساس سفرهای متعدد خود، مورد انتقاد قرار می دهد. این کتاب به اصطلاح رئالیسم اجتماعی روزمره دانیلوسکی را کامل می کند.

داستان تاریخی

در مرحله بعدی، دانیلوسکی به داستان‌های تاریخی روی می‌آورد. در سال 1878، داستان "پوتمکین در دانوب" منتشر شد و پس از آن رمان های "میروویچ"، "به هند تحت پیتر" منتشر شد.

در سال 1883 "شاهزاده تاراکانووا" اثر گریگوری پتروویچ دانیلوسکی منتشر شد. این یک داستان تاریخی و در عین حال عاشقانه است که به سرنوشت دختر خیالی ملکه الیزابت پترونا اختصاص دارد.

قهرمان مقاله ما به وضوح و روشنی رابطه بین پرنسس تاراکانووا و هتمن اوگینسکی را توصیف می کند که به او قسم عشق و وفاداری داده است. کل زندگی شخصیت اصلی شامل روابط عاشقانه و ناامیدی های بی رحمانه بود. او در این رمان با شاهزاده لیمبورگ، حاکم آلمانی و خطرناک ترین دون خوان قرن هجدهم در روسیه، الکسی اورلوف، وارد رابطه می شود. در واقع همه اطرافیان او را وارد می کنندفداکاری کند، اما عشق و علاقه او نمی تواند از بین برود. دانیلوسکی خواننده را به این نتیجه می رساند.

مسکو سوخته

در سال 1886 گریگوری پتروویچ دانیلوسکی رمان "مسکو سوخته" را نوشت. این کتاب به وقایع جنگ میهنی 1812 اختصاص دارد. در عین حال، یکی از خطوط داستانی اصلی، رابطه عاشقانه بین باسیل پروفسکی و آرورا است، رویاهای آنها برای یک زندگی خانوادگی شاد با حمله ناپلئون نابود می شود.

در صفحات رمان می توانید توضیحات مفصلی از نمایندگان خانواده های اصیل و افرادی از مردمی که تا پای جان با دشمن می جنگند را بیابید. وقتی باسیل دستگیر می‌شود، آرورا به پارتیزان‌ها می‌پیوندد تا تلاشی را برای ترور ناپلئون آماده کنند.

در سال 1888 رمان "سال سیاه" که به قیام یملیان پوگاچف اختصاص داشت منتشر شد.

دومای روسی

کتاب های گریگوری پتروویچ دانیلوسکی بسیار ارزشمند است. او حتی برای عنوان غیررسمی «دومای روسی» با موردوفتسف، کنت سالیاس و سولوویف رقابت می کند. در سال 1866، کتاب زندگی نامه و مقالات تاریخی او "قدیمی اوکراین" منتشر شد. برای او، نویسنده جایزه اوواروف را دریافت می کند.

از سال 1876، آثار کامل دانیلوسکی هفت ویرایش را پشت سر گذاشته اند. درست است، باید اعتراف کرد که هر بار در چاپ های کوچک چاپ شده است.

امتیازات خلاقیت

در بررسی های نویسنده، گریگوری پتروویچ دانیلفسکی، منتقدان و محققان مدرن همیشه خاطرنشان کرده اند که موقعیت والای او باعث تضعیف اشتیاق او به ادبیات نشده است، اغلب او دارای روحیه درخشانی بود.رنگ لیبرال تلفظ می شود. به عنوان مثال، در دهه‌های 1870 و 1880، دانیلوسکی منحصراً در «اندیشه روسی» و «وستنیک اروپا» منتشر می‌کرد. و در بخش کتابشناختی بولتن دولت که او ریاست آن را بر عهده داشت، اغلب می‌توان نقدهای مثبتی درباره آثاری یافت که در اردوگاه محافظه‌کاران مورد انتقاد قرار می‌گرفتند.

محبوب ترین آثار او رمانی درباره میروویچ بود که عنوان کاری "زندانی سلطنتی" داشت. در آن، برای اولین بار، شرایط مرگ نوه ایوان پنجم، امپراتور جان آنتونوویچ، که از اکتبر 1740 تا نوامبر 1741 حکومت می کرد، برای عموم مردم آشکار شد. او کاملاً به طور رسمی تحت سلطنت بیرون و سپس مادرش آنا لئوپولدوونا سلطنت کرد. او کمتر از یک سال داشت که رسماً بر تخت سلطنت نشست.

سپس امپراتور نوزاد توسط الیزابت دختر پیتر سرنگون شد، او تقریباً تمام زندگی خود را در سلول انفرادی گذراند و در سن 23 سالگی در طی تلاش دیگری برای آزادی او کشته شد، در آن زمان کاترین دوم بر کشور حکومت می کرد.. قبل از Danilevsky، این اطلاعات طبقه بندی شده بود، او اولین کسی بود که آن را عمومی کرد. سانسور این کتاب را به مدت 4 سال ممنوع کرد، اما وقتی منتشر شد، تبدیل به یک حس واقعی شد.

معاصران دانیلفسکی ادعا می کنند که کتاب های او، اول از همه، در میان مردمی بی تقاضا محبوب بوده است. آثار خارق العاده ای در کار قهرمان مقاله ما وجود دارد. او با تقلید از ژول ورن داستان "زندگی در صد سال" را می نویسد که در آن جهان در سال 1968 را باتامین آب متمرکز، برق و گرمایش. اجراها از طریق تلفن پخش می شود، دریای مصنوعی در سایت صحرا ظاهر شده است و راه آهن زیرزمینی بین فرانسه و انگلیس راه اندازی شده است.

زندگی خصوصی

دانیلفسکی با یولیا زامیاتینا، دختر صاحب ملک واقع در همسایگی ازدواج کرد. آنها در سال 1857 ازدواج کردند.

آنها دختری به نام الکساندرا داشتند که در سال 1904 برای درمان ریه هایش به اسپانیا رفت و در آنجا با افسر رودریگز ازدواج کرد. در طول جنگ داخلی، او از نزدیک با شاعر شوروی میخائیل کولتسف آشنا شد. نوه های دانیلفسکی، النا و یولیا در مأموریت تجاری اتحاد جماهیر شوروی کار می کردند.