چگونه یک دوربین نیمه حرفه ای انتخاب کنیم؟ نکات مهم در انتخاب دوربین نیمه حرفه ای

2024 نویسنده: Sierra Becker | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-26 04:50

عکاسی یک فعالیت بسیار جالب است، به ما کمک می کند جذاب ترین لحظات زندگی را ثبت کنیم و همچنین خلق و خوی خود را از طریق عکس بیان کنیم. برای بسیاری عکاسی یک حرفه و برای برخی دیگر یک سرگرمی است، اما در هر صورت عکاسی همیشه یکی از هنرها باقی می ماند. و اگر تصمیم دارید عکاسی دیجیتال را کم و بیش جدی بگیرید، ابتدا باید شروع به انتخاب دوربین مناسب برای این دوربین کنید. از آنجایی که دوربین های حرفه ای گران هستند و به سادگی برای عکاسان آماتور مورد نیاز نیستند، یک دوربین نیمه حرفه ای برای این منظور مناسب ترین است. با این حال، این یک مفهوم خاص نیست، بلکه یک مفهوم نسبتاً مبهم و گسترده است. و اکنون متوجه خواهید شد که چه معنایی دارد و چگونه یک دوربین نیمه حرفه ای انتخاب کنید.

ازآیا دوربین نیمه حرفه ای با "جعبه صابون" متفاوت است؟

این گروه از دوربین ها برای افرادی طراحی شده است که دیگر قادر به استفاده از "جعبه صابون" استاندارد نیستند، اما قرار نیست از دوربین برای مقاصد تجاری، یعنی برای کار در استودیو عکس استفاده کنند.

اول از همه، چنین دوربینی با قابلیت تنظیم دستی مقدار ISO، یعنی سطح حساسیت به نور ماتریس، توانایی کنترل دیافراگم و سرعت شاتر و فوکوس دستی متمایز می شود. علاوه بر این، در چنین دوربین هایی می توانید به صورت دستی تعادل رنگ سفید را تنظیم کنید. همچنین در تمامی دوربین های نیمه حرفه ای برخلاف «ظروف صابونی» معمولی امکان تعویض لنز وجود دارد. یکی از عوامل تعیین کننده در تصمیم گیری برای انتخاب دوربین نیمه حرفه ای، انتخاب لنزهای هر برندی است که دوربین تولید می کند. انتخاب دوربین ممکن است به گستردگی ناوگان اپتیکی یک شرکت خاص و میزان در دسترس بودن این اپتیک برای خریدار بستگی داشته باشد.

ایزو، سرعت شاتر و دیافراگم چیست؟

اگر می خواهید عکاسی کنید و هنوز با این مفاهیم برخورد نکرده اید، پس حتما باید بفهمید که چیست. ISO سطح حساسیت نور ماتریس دوربین است. هرچه مقدار آن بیشتر باشد، حساسیت نور بالاتر است، اما نویز در مقادیر بالا ظاهر می شود (وجود بسیاری از نقاط چند رنگ در عکس). بنابراین، بهتر است تا حد امکان از مقادیر بیش از حد ISO در نور کم اجتناب کنید و نور کم را جبران کنیدطولانی شدن نوردهی قبل از انتخاب یک دوربین نیمه حرفه ای و در نهایت تصمیم به خرید این مدل خاص، در صورت امکان به تصاویر گرفته شده با این مدل دوربین با مقدار ISO بالا نگاه کنید و میزان نویز عکس را ارزیابی کنید.

سرعت شاتر مدت زمانی است که شاتر بین لنز و ماتریس دوربین باز می شود. این بازه زمانی می تواند از چند کسری از ثانیه تا چند ثانیه متغیر باشد. مقدار نوری که زمان دارد تا به ماتریس برخورد کند به سرعت شاتر بستگی دارد. اما سرعت شاتر بسیار پایین می‌تواند منجر به تار شدن عکس شود، برای جلوگیری از این موضوع، بهتر است از سه پایه استفاده کنید.

دیافراگم دستگاهی در لنز است که از گلبرگ تشکیل شده است. او قادر به باز کردن و پنهان کردن است. با دیافراگم باز، نور خورشید بیشتری وارد ماتریس می شود، بنابراین می توانید سرعت شاتر بیشتری را تنظیم کنید. همچنین عمق میدان (DOF) به میزان باز بودن دیافراگم بستگی دارد. اگر دیافراگم باز باشد، عمق میدان کمتر خواهد شد، اگر پوشش داده شود - بیشتر.

ویژگی های DSLR

به اصطلاح "دوربین های رفلکس" دوربین هایی هستند که در آنها از آینه استفاده شده است که از نام آن مشخص است. در مقابل سنسور با زاویه چهل و پنج درجه قرار می گیرد و برای هدایت تصویر از لنز به طور مستقیم به منظره یاب مورد نظر شما عمل می کند. این تصویر معکوس است، بنابراین در طراحی دوربین های SLRهمچنین یک پنتاپریسم وجود دارد که تصویر منعکس شده از آینه را برمیگرداند.

همچنین در دوربین های SLR حالت "LiveView" وجود دارد که به شما امکان می دهد یک تصویر را روی صفحه دوربین نمایش دهید. اگر قرار نیست از منظره یاب اپتیکال استفاده کنید زیرا عکاسی با فوکوس روی صفحه برای شما راحت تر است، آینه دوربین هیچ عملکردی را برای شما انجام نخواهد داد.

شرکت های زیادی به تولید چنین دوربین هایی مشغول هستند که معروف ترین آنها کانن و نیکون هستند. پاسخ به این سوال که کدام دوربین نیمه حرفه ای SLR را انتخاب کنید به توانایی های مالی و سلیقه و ترجیحات شما بستگی دارد. هنگام انتخاب دوربین، از میزان راحتی آن در دست، میزان مناسب بودن منو و مکان دکمه ها و غیره و البته کیفیت تصاویر راهنمایی بگیرید. می توانید چند عکس آزمایشی با دوربین های مختلف درست در فروشگاه بگیرید و سپس در صفحه بزرگ ببینید که کدام یک بهتر هستند. ارزیابی کیفیت تصاویر روی صفحه نمایش داخلی دوربین بسیار دشوار است.

دوربین های سیستم

دوربین های سیستم (یا همانطور که به آنها بدون آینه نیز گفته می شود) دوربین هایی هستند که به ترتیب در آنها آینه و پنتاپریسم وجود ندارد و منظره یاب نوری نیز وجود ندارد. از ساده ترین "ظروف صابونی"، چنین دوربین هایی با وجود تمام تنظیمات دستی، توانایی تغییر لنز و اندازه فیزیکی بزرگتر ماتریس متمایز می شوند. در این اندازه است که کیفیت حاصل استعکس ها هرچه ماتریس بزرگتر باشد، در نور کم می توانید تصاویر بهتری بگیرید، نویز کمتری خواهد داشت. بنابراین، حتی هنگام انتخاب یک "ظروف صابون"، اول از همه، باید به هیچ وجه به تعداد مگاپیکسل توجه نکنید، بلکه به اندازه فیزیکی ماتریس یا عامل برش توجه کنید. ضریب برش مقداری است که نشان می دهد اندازه یک ماتریس داده شده چقدر از اندازه یک قاب کامل (35x24 میلی متر) کوچکتر است. به عنوان مثال، ضریب برش 2 به این معنی است که سنسور استفاده شده در این دوربین 2 برابر کوچکتر از اندازه فول فریم است. این روزها دوربین هایی با سنسور فول فریم بسیار کمیاب و حرفه ای هستند، علاوه بر این، البته قیمت بالایی هم دارند.

در دوربین های سیستمی، عمدتاً از ماتریس 17، 3x13 میلی متر، یعنی 3x4 اینچ استفاده می شود. فاکتور محصول دو است. به ندرت از ماتریس هایی با ضریب برش 1.5 استفاده می شود، یعنی همان اندازه در دوربین های SLR. دوربین‌های دارای چنین سنسورهایی عمدتاً توسط سونی، یکی از محبوب‌ترین تولیدکنندگان دوربین‌های بدون آینه، تولید می‌شوند.

Olympus و Panasonic نیز مشهورترین تولیدکنندگان دوربین های بدون آینه هستند.

مورد

از آنجایی که یک دوربین نیمه حرفه ای خوب و باکیفیت می خواهید، حتما باید به کیفیت پلاستیکی که بدنه از آن ساخته شده است توجه کنید. همچنین، بدنه می تواند فلزی باشد - حتی بهتر است. هنگام بررسی دوربین در فروشگاه ضروری است که همه دکمه ها را فشار دهید تا مطمئن شوید که خوب هستند.کار کن و غرق نشو.

از آنجایی که انتخاب یک دوربین نیمه حرفه ای یک کار مسئولیتی است، می توانید نظرات کاربران را در مورد یک مدل دوربین خاص مورد علاقه خود (قبل از خرید آن) بیابید.

بررسی سنسور دوربین قبل از خرید

اکنون می دانید چگونه دوربین نیمه حرفه ای مناسب را انتخاب کنید و می توانید به فروشگاه بروید. وقتی قبلاً به مدلی که دوست دارید نگاه کرده اید ، کیفیت مونتاژ آن را بررسی کرده اید ، باید یک آزمایش کوچک دیگر انجام دهید - ماتریس دوربین را برای پیکسل های شکسته و داغ بررسی کنید. شکسته - پیکسل هایی که کار نمی کنند و به نور پاسخ نمی دهند، نقاط سفید هستند. داغ - همچنین پیکسل های معیوب، که همیشه یک رنگ خاص باقی می مانند.

برای بررسی، باید فلاش را خاموش کنید، لنز دوربین را ببندید و چند عکس با سرعت شاتر متفاوت بگیرید. هنگام انجام این روش، حداقل مقدار ISO، حداکثر وضوح تصویر و عملکرد کاهش نویز باید تنظیم شود. اکنون باید این تصاویر را روی یک مانیتور بزرگ مشاهده کنید.

اگر نقاطی از رنگ های مختلف روی عکس وجود دارد - ماتریس معیوب است، زیرا این پیکسل های بسیار داغ و شکسته هستند. آنها بدون استثنا در تمام تصاویر گرفته شده با این دوربین حضور خواهند داشت، مخصوصاً اگر در مرکز باشند ناخوشایند است. اگر عکس کاملا سیاه است، می توانید با خیال راحت این کپی را بگیرید.