آرنولد نیومن: بیوگرافی و خلاقیت

2024 نویسنده: Sierra Becker | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-26 04:50

از قرن نوزدهم، عکاسی به تدریج و محکم وارد زندگی ما شد. دوربین های دستگاه های مدرن به قدری جمع و جور هستند که در تلفن های همراه معمولی تعبیه شده اند و هرکسی می تواند تا حدی به این هنر بپیوندد. اکثر تصاویر به مهارت و تجهیزات خاصی نیاز ندارند، چنین تصاویری برای تبادل لحظه ای اطلاعات در شبکه جهانی کاملاً مناسب هستند.

عکاسان حرفه ای زیادی وجود دارند، چندین تکنیک ویژه برای گرفتن یک عکس با کیفیت بالا وجود دارد که با تسلط بر آنها می توانید عکس های عالی بگیرید. با این حال، شاهکارهای عکاسی هنری با شهرت جهانی توسط اساتید شناخته شده وجود دارد که مایلم به یکی از آنها با جزئیات بیشتری اشاره کنم.

Master Regalia

آرنولد آبنر نیومن از آن دسته افرادی است که عکاسی برای او نه تنها به یک حرفه حرفه ای برای زندگی، بلکه راهی برای خودآگاهی خلاقانه تبدیل شده است. نیومن حتی در طول زندگی خود، در سطح بین المللی به عنوان استاد پرتره، خالق سبک خاص خود در عکاسی از یک سوژه در یک محیط مناسب شناخته شد. در سال 1996، بر اساس کانال CBS، فیلمی در مورد سهم آرنولد نیومن در فرهنگ جهانی ساخته شد.

این عکاس جوایز و عناوین متعددی از جمله ۹ دکترای افتخاری در هنر و علوم انسانی دریافت کرده است.جوامع بزرگ مختلفی از عکاسان و روزنامه نگاران، و همچنین موزه های هنری، بارها شایستگی های نیومن را با جوایز و جوایز به رسمیت شناخته اند. آرنولد نیومن، که آثارش هنوز هم افراد زیادی را تحت تاثیر قرار می دهد، میراث بزرگی از خود به جای گذاشت که در میان آنها پرتره های افراد مشهور به ویژه مشهور است. به لطف عکس های او، امروز می توانیم در حال و هوای قرن گذشته غوطه ور شویم.

آرنولد نیومن، بیوگرافی: آغاز

نیومن در 3 مارس 1918 در نیویورک متولد شد، بعداً با والدینش به نیوجرسی و سپس به فیلادلفیا نقل مکان کرد. او از کودکی توانایی های هنری خود را نشان داد و پس از مدرسه برای تحصیل در رشته نقاشی به دانشگاه میامی رفت. رکود بزرگ اثر خود را بر سرنوشت بسیاری از آن زمان گذاشت و نیومن نتوانست تحصیلات خود را به پایان برساند.

در سال 1938، او مجبور شد در یک استودیوی عکاسی پرتره شغلی پیدا کند، که زندگی حرفه ای او را تعیین کرد. او گفت که تیراندازی بیشتر شبیه خط مونتاژ بود، اما او به او یاد داد که چگونه با مردم کار کند. اشتیاق به نقاشی در جوانی بیهوده نبود و تا سال 1941 آرنولد نیومن توانست به اندازه کافی عکس های جالب بگیرد تا متصدی موزه هنر مدرن نیوهال و عکاس استیگلیتز را تحت تأثیر قرار دهد. شرکت در نمایشگاه به پیشنهاد این افراد اولین شهرت را برای آرنولد نیومن به ارمغان آورد.

کلید تصویر استراوینسکی

در سال 1945، آرنولد نیومن نمایشگاه خود را با عنوان "هنرمندان شبیه این است" در موزه هنر فیلادلفیا ترتیب داد. برای بیش از ده سال، او با پرتره هایی از افراد به شکل مناسب آزمایش کردمحیط جهانی، و بینش او از تصاویر هنرمندان مشهور معاصر موفقیت قابل توجهی در بین مردم داشت. خرید آثار عکاس توسط نشریات معروف آغاز شد، جلد مجلات برجسته آثار یک نقاش پرتره تازه کار را تزئین کرد.

سال بعد، ۱۹۴۶، نیومن سفارش یکی از مهم ترین آثارش را دریافت کرد - پرتره ای از استراوینسکی، آهنگساز مشهور آن زمان. او در کار خود با ایگور استراوینسکی بر سادگی و دقت نمایش تمام عناصر ترکیب تکیه کرد و بدین ترتیب نوعی پرتره نمادین از آهنگساز خلق کرد. استراوینسکی مجذوب کار این عکاس بود و گاهی اوقات اعلام می کرد که این نیومن است که مدیون محبوبیت اوست. بعدها، در سال 1967، آرنولد نیومن آلبوم عکس-کتاب براوو، استراوینسکی را منتشر کرد که به یکی از اولین انتشارات جدی او تبدیل شد.

بازی با نور

در همان زمان، در سال 1946، عکاس به نیویورک نقل مکان کرد و استودیوی خود را ایجاد کرد، تجارت او بالا رفت. آرنولد نیومن، که عکس‌هایش قبلاً او را به شهرت رسانده بود، شروع به عکاسی از سیاستمداران و هنرمندان مشهور کرد. در میان آنها بازیگران، موسیقیدانان، صنعت گران و شخصیت های عمومی بودند. آنها موافقت کردند که دقیقاً مطابق با مفهومی که نیومن در ذهن داشت ژست بگیرند. آرنولد که در نقاشی پرورش یافته بود، همیشه محیط موضوع پرتره را در تصویر کلی تصویر به عنوان حالت چهره یا حالت بدن مهم می دانست.

نیومن با کمک جزئیات پس‌زمینه و اشیاء اضافی سعی کرد جایگاه شخصی که در جهان به تصویر کشیده شده است، ویژگی‌های او را منعکس کند.فعالیت و طبیعت در همان زمان، نیومن به ندرت در محیط اطراف سوژه دخالت می کرد و ترجیح می داد با نور طبیعی کار کند. در نتیجه، او اغلب از دوربین‌های رفلکس تک لنز 35 میلی‌متری استفاده می‌کرد که به او اجازه می‌داد از نور محل بدون استفاده از تجهیزات استودیو حداکثر استفاده را ببرد.

خانواده و کار، با هم برای زندگی

آرنولد نیومن در سال 1949 با آگوستا روبنشتاین، دختری از حلقه خود، ازدواج کرد. حاصل ازدواج آنها دو پسر در سالهای 1950 و 1952 بود. این عکاس در 6 ژوئن 2006 بر اثر ایست قلبی درگذشت. در آن زمان، نیومن قبلاً یک استاد شناخته شده عکاسی بود. این عکاس 7 سال قبل از مرگش، بهترین آثارش را در یک نمایشگاه بزرگ جمع آوری کرد و با عنوان کلی «هدیه آرنولد نیومن: 60 سال عکس» به نمایش گذاشت.

این نمایشگاه همچنان در ایالات متحده آمریکا به نمایش گذاشته شده است تا علاقه مندان به عکاسی هنری را به وجد آورد. نیومن تا زمان مرگش دست از کار نکشید، همانطور که خودش در سال 2002 ادعا کرد، او و همسرش «بسیار شلوغ» بودند. او روی کتاب‌های جدید کار می‌کرد، ایده‌های جدید را اجرا می‌کرد، چیزهای جدیدی را آزمایش می‌کرد که انگار قصد توقف نداشت.

پرتره محیطی

نیومن را خالق یک جهت خاص در عکاسی پرتره می دانند، به اصطلاح پرتره در محیط طبیعی. او ویژگی های عکاسی مستند را با سبک هنری عکاسی در استودیو ترکیب کرد. خود عکاس همیشه با نام‌های پرمخاطب مخالف بوده و نکته اصلی در کارش این است که از افراد به گونه‌ای عکس بگیرد کهعکس های خوبی گرفت.

یعنی اصلی ترین چیز برای نیومن ایجاد یک همراه خارجی برای یک پس زمینه زیبا یا آموزش خاص نشستن، حالات چهره و حالت صحیح او نبود. عکاس باید اینجا و اکنون کار کند و لحظه عکاسی در محیط آشنای جسم را حدس بزند. اینگونه بود که او با مرلین مونرو کار کرد و در ملاقات با کارل سندبرگ به این بازیگر تیراندازی کرد. این لحظه همچنین برای پرتره پر شور آلفرد کروپ، نجیب زاده صنعتی آلمانی انتخاب شد.

در هر اثر استاد، احساسات و تجربیات شیء قابل مشاهده است، و محیط، همانطور که گفته شد، تأکید می کند، افکار عمومی را هدایت می کند، از کاربردهای مادی آرزوهای یک فرد صحبت می کند. نیومن همیشه می گفت که یک پرتره می تواند در مورد مردم و همچنین زندگی نامه بگوید.