تاریخ عکاسی در روسیه. اولین عکس و دوربین

2024 نویسنده: Sierra Becker | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-26 04:50

میل به ثبت لحظات زندگی که برای یک فرد یا دنیای اطراف او اتفاق می افتد همیشه وجود داشته است. این را نقاشی های سنگی و هنرهای زیبا نشان می دهد. در نقاشی های هنرمندان، دقت و جزئیات، توانایی گرفتن یک شی از زاویه مطلوب، نور، انتقال پالت رنگ و سایه ها ارزش ویژه ای داشت. چنین کاری گاهی ماه ها کار می برد. این میل و همچنین میل به کاهش هزینه های زمانی بود که انگیزه ای برای ایجاد هنری مانند عکاسی شد.

عکس ظاهر می شود

در قرن چهارم قبل از میلاد، ارسطو، دانشمند مشهور یونان باستان، متوجه یک واقعیت عجیب شد: نوری که از سوراخ کوچکی در پنجره تراوش می‌کرد، منظره‌ای را که بیرون از پنجره دیده می‌شد با سایه‌هایی روی دیوار تکرار می‌کرد.

بعلاوه، در رساله های دانشمندان کشورهای عربی، عبارت camera obscura در لغت به معنای "اتاق تاریک" ذکر شده است. معلوم شد که این وسیله ای به شکل جعبه با سوراخ در جلو است که با کمک آن می توان از طبیعت بی جان و مناظر کپی کرد. بعداً جعبه با ارائه نیمه های متحرک بهبود یافت ولنز، که امکان فوکوس بر روی تصویر را فراهم می کند.

به لطف ویژگی های جدید، تصاویر بسیار روشن تر شده اند و دستگاه "اتاق نور" نامیده می شود، یعنی دوربین لوسینا. چنین فناوری های ساده ای به ما این امکان را می دهد که بفهمیم آرخانگلسک در اواسط قرن هفدهم چگونه به نظر می رسید. با کمک آنها پرسپکتیو شهر گرفته شد که با دقت مشخص می شود.

مراحل توسعه عکاسی

در قرن نوزدهم، جوزف نیپس روشی برای عکاسی اختراع کرد که آن را هلیوگراور نامید. عکسبرداری با این روش در آفتاب شدید انجام شد و تا 8 ساعت به طول انجامید. ماهیت آن به شرح زیر بود:

• یک صفحه فلزی برداشته شد که با لاک قیری پوشانده شد.

• صفحه مستقیماً در معرض نور شدید قرار گرفت که باعث شد لاک حل نشود. اما این روند یکنواخت نبود و به شدت نور در هر یک از بخش ها بستگی داشت.

• سپس، پلیت با یک حلال درمان شد.

• پس از مسمومیت با اسید.

در نتیجه تمام دستکاری ها، یک تصویر برجسته و حکاکی شده روی بشقاب ظاهر شد. مرحله مهم بعدی در توسعه عکاسی داگرئوتیپ بود. نام این روش برگرفته از نام مخترع آن، لوئی ژاک ماند داگر بود که توانست تصویری را بر روی یک صفحه نقره ای که با بخار ید تصفیه شده بود، به دست آورد.

روش بعدی کالوتایپی بود که توسط هنری تالبوت اختراع شد. مزیت این روش توانایی تهیه کپی از یک تصویر بود که به نوبه خود بر روی کاغذ آغشته به نمک نقره تکثیر می شد.

اولین مواجهه با هنرعکس در روسیه

تاریخ عکاسی روسیه بیش از یک قرن و نیم ادامه دارد. و این داستان پر از اتفاقات مختلف و حقایق جالب است. با تشکر از افرادی که هنر عکاسی را برای کشور ما کشف کردند، می‌توانیم روسیه را مانند سال‌ها پیش از منشور زمان ببینیم.

تاریخ عکاسی در روسیه از سال 1839 آغاز می شود. پس از آن بود که یکی از اعضای آکادمی علوم روسیه، I. Hamel، به بریتانیا رفت و در آنجا با روش calotype آشنا شد و آن را به طور دقیق مطالعه کرد. سپس شرح مفصلی فرستاد. بدین ترتیب اولین عکس های ساخته شده به روش کالوتایپ بدست آمد که همچنان به تعداد 12 قطعه در فرهنگستان علوم نگهداری می شود. عکس ها دارای امضای مخترع روش، تالبوت هستند.

پس از آن، در فرانسه، هامل با داگر ملاقات می کند، که تحت هدایت او چندین عکس با دستان خود می گیرد. در سپتامبر 1841، آکادمی علوم نامه ای از همل دریافت کرد که در آن، به گفته او، اولین عکسی بود که از طبیعت گرفته شده بود. این عکس که در پاریس گرفته شده است، یک زن را نشان می دهد.

پس از آن، عکاسی در روسیه شروع به رشد کرد و به سرعت در حال توسعه بود. بین قرن‌های 19 و 20، عکاسان روسیه شروع به شرکت در نمایشگاه‌ها و سالن‌های بین‌المللی عکس کردند، جایی که جوایز و جوایز معتبر دریافت کردند و در جوامع مربوطه عضویت داشتند.

روش تالبوت

تاریخ عکاسی در روسیه به لطف افرادی که به شدت به نوع جدیدی از هنر علاقه داشتند توسعه یافت. همینطور بودجولیوس فدوروویچ فریتزچه، گیاه شناس و شیمیدان مشهور روسی. او اولین کسی بود که بر روش تالبوت تسلط یافت، که شامل تهیه نگاتیو روی کاغذ حساس به نور و سپس چاپ آن بر روی ورقی که با نمک های نقره کار شده بود و در نور خورشید رشد می کرد.

فریتزچه اولین عکس‌ها-کالوتیپ‌های برگ‌های گیاه را ساخت و پس از آن در می ۱۸۳۹ با گزارشی وارد آکادمی علوم در سن پترزبورگ شد. او در آن گزارش داد که روش calotype را برای گرفتن اجسام مسطح مناسب یافت. به عنوان مثال، این روش برای گرفتن عکس از گیاهان اصلی با دقت لازم برای یک گیاه شناس مناسب است.

مشارکت توسط J. Fritzsche

به لطف فریتزچه، تاریخ عکاسی در روسیه کمی فراتر رفت: او جایگزینی هیپوسولفات سدیم را که تالبوت برای توسعه تصویر استفاده می کرد، با آمونیاک پیشنهاد کرد که به طور قابل توجهی کالوتایپ را مدرن کرد و کیفیت تصویر را بهبود بخشید. یولی فدوروویچ همچنین اولین نفر در کشور و یکی از اولین کسانی در جهان بود که کار تحقیقاتی در زمینه عکاسی و هنر عکاسی انجام داد.

الکسی گرکوف و "غرفه هنری"

تاریخ عکاسی در روسیه ادامه یافت و سهم بعدی در توسعه آن توسط الکسی گرکوف انجام شد. او که مخترع و حکاکی مسکو بود، اولین استاد عکاسی روسی بود که بر هر دو کالوتایپ و داگرئوتیپ تسلط یافت. و اگر سوالی بپرسید که اولین دوربین‌ها در روسیه چه بوده‌اند، می‌توان اختراع گرکوف، "اتاق هنر" را چنین در نظر گرفت.

نخستین دوربینی که توسط او در سال 1840 ساخته شد، ساخت آن را ممکن کردعکس‌های پرتره با کیفیت بالا و وضوح خوب، که بسیاری از عکاسانی که برای رسیدن به این هدف تلاش کردند نتوانستند. گرکوف یک صندلی با بالشتک‌های راحت مخصوص ارائه کرد که سر فرد مورد عکس را پشتیبانی می‌کرد و به او اجازه می‌داد در یک نشستن طولانی خسته نشود و حالت بی‌حرکتی داشته باشد. و فردی که روی صندلی می‌نشیند باید برای مدت طولانی بی‌حرکت می‌ماند: 23 دقیقه در زیر نور خورشید روشن، و در یک روز ابری - همه 45.

کارشناسان عکاسی گرکوف اولین عکاس پرتره در روسیه هستند. برای دستیابی به عکس های پرتره عالی، او همچنین از وسیله عکاسی که اختراع کرد، متشکل از یک دوربین چوبی که نور در آن نفوذ نمی کرد، کمک گرفت. اما در همان زمان، جعبه ها می توانند یکی از دیگری بیرون بیایند و به جای خود بازگردند. در قسمت جلوی جعبه بیرونی، یک عدسی که یک عدسی بود وصل کرد. جعبه داخلی حاوی یک صفحه حساس به نور بود. با تغییر فاصله بین جعبه ها یعنی جابجایی آنها از روی هم یا برعکس می توان به وضوح تصویر لازم دست یافت.

سهم سرگئی لویتسکی

فرد بعدی که به لطف او تاریخ عکاسی در روسیه به سرعت در حال توسعه بود، سرگئی لویتسکی بود. داگرئوتیپ های پیاتیگورسک و کیسلوودسک که توسط او در قفقاز ساخته شده است، در تاریخ عکاسی روسیه ظاهر شد. و همچنین مدال طلای یک نمایشگاه هنری که در پاریس برگزار شد، جایی که او تصاویری را برای شرکت در مسابقه ارسال کرد.

Sergey Levitsky در خط مقدم عکاسانی بود که پیشنهاد تغییر پس‌زمینه تزئینی برای فیلم‌برداری را دادند. آنها همچنین تصمیم گرفتند تا روتوش عکس های پرتره و آنها را انجام دهندموارد منفی برای کاهش یا حذف ایرادات فنی، در صورت وجود.

لویتسکی در سال 1845 به ایتالیا می رود و تصمیم می گیرد سطح دانش و مهارت های خود را در زمینه داگرئوتایپ بهبود بخشد. او عکس هایی از رم و همچنین عکس های پرتره هنرمندان روسی که در آنجا زندگی می کردند می گیرد. و در سال 1847 او با استفاده از خز آکاردئون برای این کار، یک دستگاه عکاسی با خز تاشو ارائه کرد. این نوآوری به دوربین اجازه داد تا متحرک‌تر شود، که تا حد زیادی در گسترش فرصت‌های عکاسی منعکس شد.

سرگئی لویتسکی به عنوان یک عکاس حرفه ای به روسیه بازگشت و کارگاه داگرئوتیپ خود "نقاشی نور" را در سن پترزبورگ افتتاح کرد. با او، او همچنین یک استودیو عکس با مجموعه ای غنی از پرتره های عکاسی از هنرمندان، نویسندگان و شخصیت های عمومی روسی افتتاح می کند. او مطالعه هنر عکاسی را رها نمی کند و به مطالعه تجربی استفاده از نور الکتریکی و ترکیب آن با خورشید و تأثیر آنها بر تصاویر ادامه می دهد.

ردپای روسیه در عکاسی

هنرمندان، استادان عکاسی، مخترعان و دانشمندان روسیه سهم بزرگی در تاریخ و توسعه عکاسی داشته اند. بنابراین، در میان سازندگان انواع دوربین های جدید، نام های خانوادگی روسی مانند سرزنفسکی، ازوچفسکی، کارپوف، کوردیوموف شناخته شده است.

حتی دمیتری ایوانوویچ مندلیف نیز مشارکت فعال داشت و به مسائل نظری و عملی ساخت عکس می پرداخت. و همراه با سرزنفسکی، آنها در منشا ایجاد دپارتمان عکاسی در انجمن فنی روسیه بودند.

موفقیت‌های استاد درخشان عکاسی روسی، که می‌توان با لویتسکی، آندری دنیر، هم‌سطح قرار داد، بسیار شناخته شده است. او خالق اولین آلبوم عکس با پرتره هایی از دانشمندان، پزشکان، مسافران، نویسندگان، هنرمندان مشهور بود. و عکاس A. Karelin در سراسر اروپا شناخته شد و به عنوان پایه گذار ژانر عکاسی روزمره وارد تاریخ عکاسی شد.

توسعه عکاسی در روسیه

علاقه به عکاسی در پایان قرن نوزدهم نه تنها در میان متخصصان، بلکه در میان مردم عادی نیز افزایش یافت. و در سال 1887، "بولتن عکاسی" منتشر شد، مجله ای که اطلاعاتی در مورد دستور العمل ها، ترکیبات شیمیایی، روش های پردازش عکس، و داده های نظری جمع آوری می کرد..

اما قبل از انقلاب در روسیه، فرصت پرداختن به عکاسی هنری فقط برای تعداد کمی از مردم در دسترس بود، زیرا تقریباً هیچ یک از مخترعان دوربین این فرصت را نداشتند که آنها را در مقیاس صنعتی تولید کنند.

در سال 1919، وی. آی. لنین فرمانی مبنی بر انتقال صنعت عکاسی به کنترل کمیساریای آموزش مردمی صادر کرد و در سال 1929 ایجاد مواد عکاسی حساس به نور آغاز شد که بعداً در دسترس همگان قرار گرفت. و قبلاً در سال 1931 ، اولین دوربین داخلی "Photokor" ظاهر شد.

نقش استادان، هنرمندان عکاس، مخترعان روسی در توسعه عکاسی بسیار زیاد است و جایگاه شایسته ای در تاریخ عکاسی جهان به خود اختصاص داده است.