حکاکی روی سنگ: آموزش، ابزار و فناوری

2024 نویسنده: Sierra Becker | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-26 04:50

مدتهاست آرزوی گرامی انسان تسخیر سنگ است. یک نمونه اهرام مصر است. اما حتی اکنون نیز تقاضا برای مواد طبیعی زیاد است. سنگ ماده اولیه صنایع مختلف مانند جواهرسازی یا ساخت و ساز است زیرا استحکام و زیبایی شگفت انگیزی دارد. اما این محدودیت استفاده از آن نیست. نوعی هنر مانند سنگ تراشی وجود دارد. این صنایع دستی مدتها پیش بوجود آمد، اما امروزه اهمیت خود را از دست نمی دهد. این در این مقاله مورد بحث قرار خواهد گرفت.

ابزار

برای انجام سنگ تراشی، باید مجموعه ای از ابزارها را داشته باشید که به آنها "کلاسیک" می گویند. اما این بدان معنا نیست که هر استادی همان را دارد. وجود تنها چند ابزار در مجموعه برای کار ضروری است - از زمانی که استادان باستانی برای اولین بار بر این هنر تسلط یافتند، این مورد بدون تغییر باقی مانده است.

پتک

ابزار با دسته بلند (یک متر) و چکش عظیم. سنگین است، وزن آن به چهار تا شش کیلوگرم می رسد. به دلیل نوسان بزرگ، نیروی ضربه به شدت افزایش می یابد.

Jackhammer

تفاوت اصلی آن با سازهای معمولی این نوع، وزن بسیار زیاد آن به اندازه سه کیلوگرم است. به همین دلیل ضربات قوی تر می شوند و به همین دلیل است که سنگ را می توان سریعتر پردازش کرد. در مواقعی که بریدن سنگ لازم باشد از چکش استفاده می شود. یک طرف نوک آن صاف است، طرف دیگر آن تیز است.

Cickax

این ابزار حکاکی روی سنگ هنوز هم استفاده می شود. هنگام فرود در معادن یا معادن، کارگران آن را با خود می برند. نوک پیک دو سر دارد: یکی صاف و دیگری تیز و یک یا دو دندانه. این ابزار قدرت تخریب بالایی دارد. به همین دلیل آن را ابزار اصلی آجرکاری می دانند.

چکش میسون

این ابزار دارای یک سر صاف است، در اندازه فشرده تر با پتک متفاوت است. هدف آن بریدن سنگ های کوچک یا قطعات کوچک است.

Kyanka

این ابزار زمانی استفاده می شود که شما نیاز دارید سنگی را در جایی - به عنوان مثال در زمین قرار دهید. دارای ضربه گیر مخصوصی است که برای ساخت آن از مواد الاستیک مانند چرم، لاستیک، چوب استفاده شده است.

اسکنه

موجودی سایز کوچکی دارد، به راحتی در دست استاد جا می شود. برای انجام کارهایی که بسیار تزئینی هستند، زمانی که نیاز به انجام دقیق دارید، استفاده می شودتنظیم عناصر ترکیب برای شکل دادن به سنگ، از اسکنه های مختلف استفاده می شود: پهن، تیز یا کند.

Wedges

بوش های فلزی هستند. آنها زمانی استفاده می شوند که یک بلوک سنگی باید به قطعات کوچکتر تقسیم شود. برای انجام این کار، سوراخ هایی در سنگ ایجاد می شود، بوش ها در آنها قرار می گیرند. استاد یک پتک یا چکش می گیرد و یکی یکی آنها را می زند.

Scribe

از این ابزار برای کشیدن نقاشی روی سنگ استفاده می شود. دارای یک نوک از مواد سخت است که به لطف آن استاد کار سختی را در حین سنگ تراشی انجام می دهد.

Skarpel

ابزار تزئینی، شبیه مداد است. بر روی سنگ حک شده اند. نوک اسکارپل دارای دندان هایی با ضخامت های متفاوت از دو تا دو و نیم میلی متر است.

برش

برای تراشیدن سنگی که گرانبها محسوب می شود، استفاده می شود تا شکل دلخواه به آن ببخشد. با کمک کاتر، عناصر غیر ضروری از سنگ حذف می شود. این ابزارها دستی، مکانیکی، پرداخت، سنگ زنی هستند.

Files

اینها ابزارهای دستی هستند، زمانی که نیاز به پردازش سنگ نرم دارید از آنها استفاده می شود. آنها دو نوع هستند: مستقیم و منحنی. فایل ها با دستگاه های دیگر تکمیل می شوند: دستگیره، طناب، سوزن بافندگی، سنجاق.

رنده

این ابزار برس یا اسفنج نام دارد و زمانی استفاده می شود که کار استاد رو به اتمام است. رنده برای سنگ زنی یا پرداخت سنگ طراحی شده است. با این حال، میزان تأثیر ممکن است متفاوت باشدبسته به میزان ریزش ابزار.

حکاکی هنری

این اصیل ترین و در عین حال دشوارترین هنر سنگ تراشی است. در واقع، اینها اشکال بسیار برازنده سنگی هستند که برای مبتدیان در این تجارت بسیار دشوار است. صنعتگران با استفاده از کنده کاری هنری روی سنگ، شاهکارهای واقعی خلق می کنند.

محصولات ساخته شده از سنگ هایی مانند سنگ مرمر و گرانیت از محبوبیت خاصی برخوردار هستند. اما برای کنده کاری هنری از انواع سنگ ها استفاده می شود که سختی آنها متفاوت است. ابزار کار نسبت به حکاکی معمولی متنوع تر است. سنگ تراش ها اغلب از مواد زیر استفاده می کنند.

• انیدرید صورتی مایل به آبی. به آن "سنگ بهشتی" یا "مرمر نیژنی نووگورود" نیز می گویند.
• گچ تک بلوری که سطح آن براق و صاف است و مانند مروارید ریخته شده است. به آن "شیشه ماریا" می گویند زیرا در گذشته های دور، سنگ جایگزین شیشه برای مردم شده است.
• سلنیت - این سنگ "قمری" نامیده می شود. دارای ساختار فیبری و درخشندگی بی نظیری است که یادآور سطح ابریشم است. رگه های سنگی در گچ و خاک رس ریزدانه به طرز خیره کننده ای زیبا به نظر می رسند.
• استئاریت - به آن "سنگ سیاه" می گویند. صنعتگران زمانی که نیاز به ایجاد چشم یا بینی برای حیوانات دارند از آن استفاده می کنند.
• آلاباستر طبیعی با رنگ های زرد کم رنگ و صورتی. مشخصه آن شفافیت نرم و الگوهای برازنده است که از لکه ها و رگه های عجیب و غریب تشکیل شده است.

تجسم ایده در اثر

کار با سنگ، استاد به یک خالق تبدیل می شود. به یک بلوک جامد بی شکل شکل جدیدی داده می شود. این سنگ در اثر هنری خلق شده توسط هنرمند جان تازه ای یافته است. این از یک طرف است. و از طرف دیگر، برای استاد مهم است که وظیفه اصلی را انجام دهد، که این است که زیبایی و ویژگی های مواد معدنی ایجاد شده توسط طبیعت را آشکار کند و سپس آن را به مردم نشان دهد. با نگاهی به خلق دست انسان، بسیاری می خواهند به این نوع هنر تسلط پیدا کنند. یادگیری حکاکی سنگ مستلزم پشتکار، صبر و زمان زیادی است. اما اگر توصیه های استاد را دنبال کنید، همه چیز درست می شود. مطمئناً شکست هایی وجود دارد، اما نیازی به ناراحتی نیست، باید کار را ادامه داد و دانش و صلاحیت با تجربه به دست می آید.

• ابتدا ایده شکل می گیرد. برای انجام این کار، یک طرح روی کاغذ کشیده می شود، تمام جزئیات ترکیب آینده فکر می شود و تصویر کار می شود. جستجوی خلاقانه برای استاد را نباید اتلاف وقت تلقی کرد. از این گذشته، در این مرحله است که هنرمند به شاهکار آینده احساسات و عواطف می بخشد.
• طبق طرح، یک تصویر تصور شده از یک ماده نرم (مثلاً پلاستیسین) با در نظر گرفتن آناتومی طبیعی ایجاد می شود. سپس نمونه اولیه در پلاستیک ریخته می شود که جایگزین گچ می شود.
• مرحله بعدی انتخاب سنگی است که مجسمه از آن ساخته می شود و همچنین موادی برای تزئین. در اینجا مهم است که "همسایگی" آنها با یکدیگر در نظر گرفته شود.
• شکل اولیه سنگ به شکل اولیه آن داده شده است. برای این کار از یک اره بزرگ استفاده می شود. پس از انجام طرح،شرح جزئیات، مطابق با مدل قبلی تکمیل شده است. از اره های کوچک استفاده می شود. ابزار اصلی دیسک های الماس است. مهم است که آب به دستگاه برسد - به این ترتیب هر حرکت قابل مشاهده خواهد بود. نیازی به عجله نیست. برای پردازش سنگ از حرکات کوچک و کم عمق استفاده می شود. این امر ضروری است تا استاد بتواند کوچکترین تغییراتی را در ساختار سنگ احساس کند. کار به تمرکز زیادی نیاز دارد، حواس پرتی غیرقابل قبول است.

• مرحله بعدی، برش سنگ جزئیات لازم برای مجسمه را مشخص می کند: ویژگی های صورت، چین های لباس، ماهیچه ها و غیره. این مرحله از کار پر زحمت ترین در نظر گرفته می شود، در اینجا شما نیاز به نهایت مراقبت دارید. چنین دستگاه حکاکی سنگ وجود دارد - مته که شامل مته های الماس با کالیبرهای مختلف است. او مراقب تمام جزئیات است. اما در مقابل چشمان استاد باید طرحی وجود داشته باشد تا مجسمه سنگی را مدام با ایده مقایسه کنیم.
• مرحله ماقبل آخر صیقل دادن مجسمه با خمیر و ماشین ابزار است. هر جزئیات به یک پایان آینه آورده شده است. در نتیجه این عمل نقش و رنگ سنگ نمایان می شود.
• مرحله پایانی کار روی خلق یک اثر هنری، مونتاژ همه عناصر پردازش شده در یک ترکیب واحد است. آنها با درزهای نامشهود، پین ها، چسباندن قوی به هم متصل می شوند. در اینجا نیز رازهای زیادی وجود دارد. با گذشت زمان، مبتدی نیز به آنها تسلط پیدا می کند، زیرا نتیجه کار پیچیده و وقت گیر تا حد زیادی به این مرحله نهایی بستگی دارد.