Beading: تاریخچه وقوع

2024 نویسنده: Sierra Becker | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-26 04:51

در میان انواع سوزن دوزی، مهره دوزی جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص می دهد. تاریخچه پیدایش آن به دوران باستان باز می گردد. این نوع هنر عامیانه در بسیاری از کشورها بسیار محبوب و گسترده است. به مرور زمان با روند مد توسعه یافت و تکامل این مواد و تکنیک های کار با آن با همان سرعت پیشرفت اجتماعی صورت گرفت.

پیش از میلاد

تاریخ مهره‌کاری حتی قبل از ظهور تمدن‌های بزرگ باستانی آغاز شد. این ماده با ویژگی های زیبایی شناختی خود همواره استادان دوره های مختلف را به خود جذب کرده است. هنر کار با آن در زمان افراد بدوی سرچشمه گرفت.

حتی در زمان های قدیم که چیزی به نام مهره وجود نداشت، مردم بدن خود را با محصولاتی از سنگ یا نیش حیوانات تزئین می کردند که در آن سوراخ هایی برای طناب ایجاد می شد.

مهره ها همچنین در زمان امپراتوری های قدرتمند باستانی محبوب بودند. اجداد ما از آنها به عنوان تزئینات و به عنوان وسیله ای برای محافظت از ارواح شیطانی استفاده می کردند. در میان آثار باستانی دور از یک ملت، باستان شناسان تا به امروز سنگ های صیقلی پیدا می کنند که سوراخ هایی در آنها حفر شده است.

اولین ارسالی

تاریخچه وقوعمنجوق کاری و منجوق دوزی نیز از زمانی سرچشمه می گیرد که مردم از انواع دانه ها، غلاف ها، مغزها، صدف ها و همچنین پنجه ها و استخوان ها برای خود لوازمی درست می کردند. خیلی بیشتر از یک نفر معتقد بودند که اگر هر یک از اعضای یک حیوان کشته شده را بپوشد، چنین زینتی او را از حملات این جانور محافظت می کند یا او را قوی تر و شجاع تر می کند.

تاریخ منجوق و مهره کاری نیز با ایجاد مهره های سفالی توسط اجداد ما مرتبط است. سفالگران آنها را شلیک کردند و با رنگ پوشانیدند. هنگامی که صنایع دستی شروع به توسعه کردند، توپ های فلزی با سوراخ شروع به گسترش کردند. جواهرات و طلسم ها از آنها ساخته می شد، آنها به عنوان ابزار معامله عمل می کردند، آنها حتی نماد ثروت و قدرت بودند.

هندی ها

مردم با کمک جواهرات جهان بینی خود را بیان کردند. چنین دیدگاه هایی به ویژه در میان بومیان آمریکا محبوبیت داشت. تاریخ پیدایش منجوق با سرخپوستانی پیوند ناگسستنی دارد که از مهره ها برای تزئین خانه ها استفاده می کردند، روبان هایی از آنها به موهای خود می بافتند و لباس ها را با آن گلدوزی می کردند. هیچ هدبند، کمربند تشریفاتی، گهواره کودک یا جعبه انفیه را نمی‌توان بدون این عنصر تزئین کرد.

در آمریکای شمالی نیز از مهره های ساخته شده از صدف و پر استفاده می کردند. همچنین برای ساخت آنها از مواد بسیار دیگری استفاده شده است. به عنوان مثال، مرجان، فیروزه، نقره و غیره برای این منظور پردازش شد.

جید در بین مایاها و اولمک ها بسیار محبوب بود. علاوه بر این، باستان شناسان مهره هایی را بر اساسطلا و کریستال سنگ. و مصریان باستان اغلب از کریستال های مخصوص برای ایجاد مهره ها استفاده می کردند.

مصر باستان

تاریخچه ایجاد منجوق دوزی به مصر باستان برمی گردد که به حق زادگاه این نوع سوزن دوزی نامیده می شود. واقعیت این است که در این کشور بود که شیشه در حدود 3 هزار سال پیش اختراع شد که از آنجا تولید اولین مهره های واقعی آغاز شد. در ابتدا مات بودند و برای تزئین لباس فراعنه بزرگ استفاده می شدند. مصری ها نیز برای آنها گردنبندهای مهره ای و لباس های گلدوزی می بافتند.

تاریخ توسعه مهره‌کاری همگام با پیشرفت همه بشریت است. این مهره ها در اولین مراحل پیدایش خود به عنوان ماده ای برای گلدوزی و رایج ترین نخ ها عمل می کردند. اما با گذشت زمان، برنامه های جدید و تکامل یافته ظاهر شدند.

اختراع توری بافی انگیزه ای برای ظهور محصولات مستقل از این اتصال بود. سپس الگوها و الگوهای مختلف بیشتر و بیشتر مورد استفاده قرار گرفتند و مهره کاری به سطح جدیدی منتقل شد. مصریان مهره های شیشه ای را با سنگ های قیمتی مختلف و فلزات گرانبها ترکیب می کردند. جواهراتی که از این مواد ساخته شده بودند به کشورهای دیگر گسترش یافتند.

امپراتوری روم و کل جهان

بلافاصله پس از مصر، سوریه و سپس کل امپراتوری روم و به دنبال آن کل جهان، باتوم را در دست گرفتند. چینی ها وسیله ای اختراع کردند که شامل سیم هایی بود که در یک قاب چوبی کشیده شده بودندکه مهره ها سر خوردند. تا به امروز از آن استفاده می شود و به آن چرتکه می گویند.

رومیان به طور فعال در تمام مناطق امپراتوری مهره می فروختند. این اتصال همچنین برای سلت ها و وایکینگ های باستانی که مهره ها و دستبندهایی از آن می بافتند و لباس های گلدوزی می کردند بیگانه نبود. برخی از مردمان باستان از آن به عنوان ابزار معامله استفاده می کردند.

تاریخ منجوق دوزی در روسیه به زمان قبایل کوچ نشین سارماتی و سکایی برمی گردد. لباس ها و کفش های مهره دار در بین آنها بسیار محبوب بود. حتی چند قرن قبل از آغاز عصر ما، آنها قبلاً یقه ها، آستین ها و سینه پیراهن ها را با توپ های شیشه ای پوشانده بودند. بدون مهره های رنگارنگ و شکوفه های تزئینی، کمربند و کلاه نیست.

ونیز

Beading، که تاریخ آن به طور جدایی ناپذیر با شیشه سازی پیوند خورده است، نیز به طور فعال در ونیز توسعه یافت. پس از فروپاشی امپراتوری روم، استادان بسیاری از یونان و بیزانس به این جمهوری نقل مکان کردند. در قرن های 10-12، مهره ها و صنایع دستی مختلف از آنها در اینجا تولید می شد.

و از قرن سیزدهم، این صنعت در اینجا به سطح جدیدی رسیده است. در اوایل دهه 90، تمام کارخانه های شیشه به جزیره مورانو منتقل شدند. صنعتگران انواع مختلفی از مهره ها، مهره ها، دکمه ها و همچنین ظروف و آینه می ساختند. آنها همچنین فعالانه همه آثار خود را فروختند.

ناپل با سایر مراکز صنایع دستی متفاوت بود زیرا قرن ها مرجان ها را پردازش می کرد. تکنولوژی شیشه با دقتتوسط استادان ونیزی پنهان شده است. دستور تهیه نوشابه راز بزرگی بود.

برای به دست آوردن موادی که بر اساس آن مهره ها ساخته شده بود به ماسه اضافه شد. این داستان همچنین از این واقعیت می گوید که صادرات شیشه از ونیز ممنوع شد تا هیچ خارجی نتواند راز ایجاد آن را کشف کند.

از قرن چهاردهم میلادی، هر شیشه‌ساز جمهوری نماینده اقشار ممتاز جامعه به حساب می‌آمد. موران ها در 15 سالگی اداره، سیستم قضایی و ارز خود را دریافت کردند. از آن لحظه تا قرن هفدهم، هنر شیشه‌سازان ونیزی بهترین دوران خود را تجربه کرد.

این منطقه قرن هاست که تنها تولید کننده مهره های واقعی بوده است. بازرگانان آن لوازم جانبی را به شرق و غرب می آوردند و آنها را با ادویه، ابریشم و البته طلا مبادله می کردند. قبایل آفریقایی از مهره ها به عنوان ابزار معامله استفاده می کردند.

اروپا

منجوق، که منشا آن به طور جدایی ناپذیری با گسترش آن در سراسر سیاره مرتبط است، در اروپا تقاضای زیادی داشت. در کشورهای او، کل انبارها برای این مواد ساخته شد و نمایشگاه های ویژه ای برای فروش مهره ها برگزار شد.

ارزشمندترین مهره های براق و کوچکی بود که قطر آن نیم سانتی متر بود. مهره های بروکات، و همچنین آنهایی که از داخل جلا داده شده و با طلا یا نقره پوشانده شده بودند، بسیار محبوب بودند.

کشف آمریکا و راه میانبر به هند نیز بر روی مهره‌ها تأثیر گذاشت. تاریخچه ایجاد آن به سطح جدیدی منتقل شده است. به جای کارگاه های شیشه، شروع به کار کردندساخت کارخانه های بزرگ مراکز چنین تولید در مقیاس بزرگ اسپانیا، پرتغال، هلند، انگلستان و فرانسه بودند. جواهرات در اروپای شمالی نیز به فروش می رسید.

فناوری های جدید

نیمه دوم قرن هجدهم پیشرفت‌های جدیدی در مهره‌زنی به ارمغان آورد. تاریخ و مدرنیته با ظهور ماشین‌هایی که لوله‌ها را از شیشه می‌ساختند، ادغام شدند. به لطف این فناوری، تولید مهره‌ها بسیار سریع‌تر و ارزان‌تر شده است.

رقابت زیاد در بازار بین ونیز و بوهمیا به انگیزه ای قدرتمند برای صنعتگران تبدیل شده است تا رنگ ها، شکل ها و اندازه های متنوعی از این لوازم جانبی را ارائه دهند. او در بین خانم های اروپایی محبوبیت زیادی پیدا می کند. لباس های منجوق دوزی شده شیک ترین هستند.

مجموعه های ارمیتاژ ایالتی تا به امروز نمونه های منحصر به فردی از اقلام کمد لباس آن دوره را نگه می دارند. از آنجایی که دانه های شیشه ای به خوبی در برابر زمان مقاومت می کنند، همچنان درخشندگی و جذابیت خود را حفظ می کنند.

مدرنیته

در تقاطع قرن 19 و 20، این ماده در سراسر جهان تقاضای بسیار زیادی داشت. از آن برای تزئین کیف دستی، کیف پول، جا لیوانی و موارد دیگر استفاده می شد.

مهره‌ها امروزه هم برای ایجاد جواهرات مد روز و هم در کار بر روی جزئیات فردی اقلام کمد لباس به طور گسترده استفاده می‌شوند. تاریخچه منجوق زدن برای کودکان بسیار جالب و چندوجهی است. این می تواند انگیزه ای برای آنها باشد تا شروع به انجام این نوع سوزن دوزی زیبا کنند.