طراحی لباس. طراحی و مدلسازی لباس

2024 نویسنده: Sierra Becker | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-26 04:50

روند ساخت لباس هیجان انگیز است و هر یک از ما می توانیم چیزهای جالب زیادی در آن پیدا کنیم. از طراحی و مدل سازی لباس برای ساخت وسایل کمد لباس استفاده می شود.

روند ساخت لباس

ابتدا لباس مدلسازی می شود و طراحی لباس دومین مرحله در ایجاد آن است. این فرآیند به شما امکان می دهد یک نقاشی از یک محصول آینده بکشید و الگوهایی بسازید که برای برش استفاده می شود. الگوها الگوهایی از جزئیات لباس هستند که از مقوا، کاغذ، فیلم، کاغذ دیواری و مواد دیگر ساخته شده‌اند.

تفاوتهایی در طراحی لباس برای خیاطی انبوه و فردی وجود دارد. در خیاطی انبوه، الزامات زیر تحمیل می شود: لباس ها باید بر اساس یک محاسبه دقیق ساخته شوند، الگوها باید درست باشند. در طراحی لباس مردانه فرض می‌شود که محصولات تولید شده به خوبی روی بدن قرار می‌گیرند، پوشیدن آن راحت است و مراقبت از آن آسان است و به خوبی با بدن انسان سازگار است.

شبیه سازی

اساس تولید پوشاک باکیفیت مدلینگ است. این هنری است که نیاز به دانش خاصی دارد،و بسیاری به دنبال تسلط بر آن هستند.

طراحی و مدل‌سازی لباس مستقیماً با ظاهر افراد کار می‌کند. بر کسی پوشیده نیست که با یک لباس مناسب، می توانید درک شخصیت را به طور قابل توجهی تغییر دهید.

مدلینگ با آمادگی شروع می شود. در این مرحله، طراح مد تصمیم می گیرد که چه کسی این مدل لباس را بپوشد، برای چه چیزی در نظر گرفته شده است، از چه موادی برای ساخت آن استفاده شود. پس از تصمیم گیری در مورد پاسخ به این سوالات، هنرمند طرحی را ایجاد می کند.

همه طرح‌ها الزامات خاصی دارند. این وضوح و کامل بودن، تجسم کامل نیت هنری است. همچنین، اگر مدل در شرایط یک شرکت خیاطی تولید شود، منطقی است که بفهمیم تولید آن چقدر سودآور خواهد بود. و بعد از آن طراحی لباس آغاز می شود. این توالی فرآیند خلاقیت است.

روش‌های طراحی لباس

فرآیند خلاقانه خلق لباس ریشه های عمیقی دارد. شناخته شده است که طراحی لباس سابقه طولانی دارد و روش های مختلفی در طول قرن ها توسعه یافته است. دو گروه بزرگ از روش‌های طراحی لباس وجود دارد: تقریبی و مهندسی.

روش های تقریبی نیز می توانند متفاوت باشند. قدیمی ترین آنها ساختگی هستند، زمانی که اندازه گیری ها بر روی یک انسان یا با استفاده از یک مانکن انجام می شود.

باید گفت که طراحی لباس به معنای معمول فقط در قرن بیستم شروع به شکل گیری کرد، قبل از آن اندازه گیری های دقیق برای فروداین رقم به سادگی وجود نداشت. لباس‌ها با استفاده از چین‌ها و تاها ایجاد شدند.

تکنیک های طراحی لباس در اوایل قرن نوزدهم توسعه یافت، زمانی که میشل، یک کاتر لندنی، اولین "شبکه" را برای طراحی لباس ابداع کرد. او اصل مقیاس را به کار برد: نقاشی اصلی به سلول هایی با یک طرف تقسیم می شد و به میل می توان آن را افزایش یا کاهش داد. در سال 1840، سیستم برش معروف G. A. Muller بوجود آمد که از اصل مثلثات کروی برای ساختن یک نقشه استفاده کرد.

در سال 1959 طراحی و مدلسازی لباس توسط آزمایشگاه مرکزی تجربی و فنی دوخت مورد مطالعه قرار گرفت که از روش محاسباتی و تحلیلی استفاده کرد. عیب آن این است که ساختارهای گرافیکی در آن دست و پا گیر است، دقت ساخت پایه نسبی است، انتخاب کمک هزینه برای یک تناسب رایگان دشوار است.

روش های مدرن ساخت

در سال های اخیر، روش های مهندسی فراگیرتر شده اند. بسیاری از مردم فکر می کنند که در آینده تمام اندازه گیری ها با یک آدمک سه بعدی انجام می شود. چنین روشی شامل روش سطوح قابل توسعه، روش سطوح برش، روش مثلث بندی خواهد بود.

در حال حاضر، تولید به کمک رایانه (CAD) به طور گسترده ای برای طراحی لباس استفاده می شود. این بر اساس تکنیک هایی است که زمانی توسط مایکل مولر، یک خیاط مشهور آلمانی توسعه داده شد. اکنون از سیستم برش Lubax نیز استفاده می شود که شامل اندازه گیری بصری شکل قبل از ساختن یک الگو است.

طراحیلباس کودک

لباس بچه گانه بر اساس اصل لباس بزرگسالان طراحی شده است، اما نیاز به دانش در زمینه رشد جسمی و روانی کودک دارد. نه تنها هنرمندان و طراحان مد، بلکه پزشکان اطفال، مربیان و معلمان نیز در توسعه مفهوم لباس کودکان مشارکت دارند.

هنگام مدلسازی و طراحی لباس بچه گانه، نسبت قسمت های مختلف بدن کودک از اهمیت بالایی برخوردار است. بنابراین، تمام کودکانی که لباس برای آنها ایجاد می شود، به طور معمول به پنج گروه تقسیم می شوند.

این یک گروه مهد کودک (تا 3 سال)، یک گروه پیش دبستانی (تا شش سال)، یک گروه مدرسه ابتدایی است که شامل کودکان هفت تا یازده ساله، یک گروه نوجوانان است که شامل کودکان از دوازده تا پانزده سال. یک گروه جوانان نیز وجود دارد که شامل کودکان شانزده تا هجده ساله است.

تعداد الزاماتی برای پوشاک کودکان وجود دارد. باید در سرما گرم و در گرما خنک شود، باید از آب و هوای بد محافظت کند. با توجه به اینکه بچه ها به سرعت لباس ها را می پوشند، توصیه می شود آنها را از مواد ارزان قیمت بدوزید. هنر عامیانه اغلب برای ایجاد یک لباس کودکان استفاده می شود، این یک منبع تمام نشدنی الهام برای طراحان مد است.

الگو به عنوان واحد اندازه گیری

واحد اصلی اندازه گیری در مدلسازی و طراحی الگو است. آنها از انواع زیر هستند: الگوها-اصل، کنترل و کار.

اساس ایجاد هر لباس، الگوی اصلی است. یک متخصص با تجربه می تواند سازنده را در یک نگاه تعیین کندلباس، با توجه به کیفیت الگوی پایه. الگوها با در نظر گرفتن تمام ویژگی های شکل انسان ایجاد می شوند.

اکنون، هنگام ایجاد الگوها، متخصصان به فناوری های مدرن، به ویژه رایانه ها روی می آورند. استفاده از کامپیوتر در ساخت الگوها مزایای خود را دارد. بنابراین، این فرصتی است برای تطبیق دقیق الگوها با ویژگی های یک شکل خاص، این فرصتی است برای نشان دادن نتیجه کار به مشتری در هر مرحله. این نوع الگوها را می توان بسیار طولانی تر از نمونه های کاغذی استفاده کرد، فرسوده نمی شوند و قابل تعویض نیستند.

الگوی ساخته شده به صورت الکترونیکی امکان اجرای طرح بندی مجازی از مواد روی پارچه را فراهم می کند که می تواند فرآیند برش را ساده کند.

مدلینگ توسط Burda Moden

سیستم های مختلف مدلینگ و طراحی لباس به ایجاد لباس هایی که برای اکثریت مردم راحت باشد کمکی نکرده است. و سپس مجله Burda Moden به کمک آمد.

این مجله خود را در زمینه ای مانند طراحی لباس زنانه شناخته است. او در دوران پس از جنگ جهانی دوم وارد صحنه مد شد. در آن زمان، همه زنان پول خرید لباس های زیبا و جدید را نداشتند، در حالی که همه می خواستند شیک به نظر برسند.

در سال 1950، مجله Burda Moden منتشر شد و بلافاصله توجهات را به خود جلب کرد. در حال حاضر محبوب باقی مانده است، این به این دلیل است که این مجله روندهای فعلی در دنیای مد را منعکس می کند. در عین حال همه مدل ها با زندگی واقعی تطبیق داده شده اند و می توانید بلافاصله یک مدل بدوزید و از آن استفاده کنید.